μέδω
μέδω
only in pres., and mostly in participial Subst. μέδων, οντος, ὁ, like μεδέων, μεδέουσα
a guardian, lord, Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες leaders and guardians of the Argives, Hom.; μέδων ἁλός lord of the sea, Od.; of Bacchus, ὃ μέδεις Δηοῦς ἐν κόλποις Soph.