ἱκετήριος
ἱκετήριος
ἱκέτης
of or fit for suppliants, ἱκτ. θησαυρός, of hair offered to a god, Soph.; ἱκτήριοι ἱκέται, Soph.
ἱκετηρία, Ionic -ίη, (sub. ῥάβδος) , an olive-branch which the suppliant held as a symbol of his condition, Hdt., Ar., etc.; so, κλάδοι ἱκτήριοι Soph.:—metaph., ἱκετηρίαν δὲ γόνασιν ἐξάπτω σέθεν τὸ σῶμα τοὐμόν I attach my body to thy knees as a suppliant olive-branch, Eur.; so, νομίζετε τὸν παῖδα ἱκτηρίαν προκεῖσθαι Dem.