ἐπιτρεπτέος
ἐπιτρεπτέος
ἐπιτρεπτέος, ον
verb. adj.
one must permit, Xen.; so in pl. ἐπιτρεπτέα Hdt.
from ἐπιτρέπω
{
"content": "ἐπιτρεπτέος\n ἐπιτρεπτέος, ον\n verb. adj.\n one must permit, Xen.; so in pl. ἐπιτρεπτέα Hdt.\n from ἐπιτρέπω",
"key": "e)pitrepte/os"
}