ἐπιτρεπτέος
ἐπιτρεπτέος
ἐπιτρεπτέος, ον
verb. adj.
one must permit, Xen.; so in pl. ἐπιτρεπτέα Hdt.
from ἐπιτρέπω
{ "content": "ἐπιτρεπτέος\n ἐπιτρεπτέος, ον\n verb. adj.\n one must permit, Xen.; so in pl. ἐπιτρεπτέα Hdt.\n from ἐπιτρέπω", "key": "e)pitrepte/os" }