στιχάριον
στῐχάριον [ᾰ],, Dim. of στίχη,
A). variegated tunic, ς. λινοῦν Sammelb. 6222.27 (iii A.D.), cf. PGen. 80.3 (iv A.D.), etc.; perh. to be read in Dura4 100 (iii A.D.); also στιχαρο (sic) μαφόριον, Sammelb. 7033.39 (v A.D.), Stud.Pal. 20.275.6 (vi A.D.).