A). v. πυρά, τά :—fire, π. καίειν or δαίειν to kindle fire, Il. 8.521 , Od. 7.7 , etc.; π. ἀνακαίειν, ἅπτειν, ἐξάπτειν, αἴθειν, ἐναύειν, v. sub vocc.; π. ποιεῖν, ποιήσασθαι, Anaxipp. 1.12 , X. An. 5.2.27 ; οἴσετε π. Il. 15.718 ; π. προσέφερον X. An. 5.2.14 ; π. ἐμβαλεῖν νηυσί, κλισίῃσι, Il. 15.597 , Od. 8.501 (tm.); π. φυσητέον, ῥιπίζειν, Ar. Lys. 293 , Plu. Flam. 21 ; as exclam.," πῦρ" βοᾷ Men. Sam. 208 .

b). π. τεχνικόν, v. τεχνικός .

2). funeral-fire (cf. πυρά) , ὄφρα πυρός με .. λελάχωσι θανόντα Il. 7.79 , 22.342 , cf. 15.350 , 23.76 ; ζῶντα διδόναι τινὰ πυρί burn one alive, Hdt. 1.86 .

3). sacrificial fire, ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς Il. 9.220 , cf. Od. 3.341 , 446 ; κατὰ τοῦ π. σπένδειν Pl. Criti. 120a ; διὰ τοῦ π. ὀμνύναι D. 54.40 .

4). hearthfire, πυρὸς ἐσχάραι Il. 10.418 , cf. Od. 5.59 ; ἕως ἂν αἴθῃ πῦρ ἐφ’ ἑστίας ἐμῆς A. Ag. 1435 ; πυρὶ δέχεσθαί τινα E. Or. 47 ; τὸ π. τὸ ἀθάνατον the fire of Vesta, Plu. Num. 9 , etc.; deified, Πῦρ ἀθάνατον SIG 826 ii 14 (Delph., ii B.C.).

5). lightning, κεραυνὸς ἀενάου πυρός Pi. P. 1.6 ; πῦρ πνέοντος κεραυνοῦ Id. Fr. 146 ; πυρὸς ἀμφήκης βόστρυχος A. Pr. 1044 (anap.); πυρὶ καὶ στεροπαῖς S. OT 470 (anap.); παλτῷ ῥιπτεῖ πυρί Id. Ant. 131 (anap.); θείῳ πυρὶ παμφαής Id. Ph. 728 (lyr.).

b). fire, light, or heat of the sun, θερινὸν π., opp. χειμών, Pi. P. 3.50 , cf. Pl. Lg. 865b ; of the stars, π. πνείοντα ἄστρα S. Ant. 1146 (lyr.); summer solstice, Alcm. 79 , Paul.Al. A. 3 .

6). flame of torches, S. Ant. 964 (lyr.), etc.; π. εὐάγγελον, ἄγγαρον, πομπόν, of the beacon fire, A. Ag. 21 , 282 , 299 .

7). fever heat, violent fever, πῦρ ἔλαβέν [τινα] Hp. Epid. 1.26 .ή, al.; ὁ δ’ ἔχων θέρμαν καὶ π. ἧκεν Ar. Fr. 690 ; τεταρταίῳ πυρί Call. Aet. 3.1.17 ; π. ἄγριον Hp. Epid. 7.20 (of erysipelas acc. to Gal. 19.134 ).

II). phrases, ἐν πυρὶ γενέσθαι to be consumed, come to nothing, Il. 2.340 ; φεύγων καπνὸν εἰς πῦρ δεσποτείας ἐμπεπτωκώς 'out of the frying pan into the fire, Pl. R. 569b , cf. Prov. ap. Simp. in Epict. p.72 D.; ἦν ἄρα πυρός γ’ ἕτερα θερμότερα Ar. Eq. 382 ; πῦρ ἐπὶ πῦρ ἐγχεῖν, ἄγειν, φέρειν, ἐπεισφέρειν, Cratin. 18 , Ar. Fr. 453 , Arist. Pr. 880a21 , Plu. 2.61a ; εἰς π. ξαίνειν 'plough the sands', Pl. Lg. 780c ; βασανίζειν χρυσὸν ἐν πυρί Id. R. 413e , cf. Plb. 21.20.7 : as a type of things irresistible or terrible, ἀντίος εἶμι, καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικε Il. 20.371 ; μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο 11.596 , al.; Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος 17.565 , cf. 6.182 ; so τὸ πεπρωμένον οὐ π. σχήσει Pi. Fr. 232 ; κρεῖσσον ἀμαιμακέτου πυρός S. OT 177 ; οὐδὲν θηρίον γυναικὸς ἀμαχώτερον, οὐδὲ π. Ar. Lys. 1015 ; ἀναρχία κρείσσων πυρός E. Hec. 608 ; ἐχίδνης καὶ πυρὸς περαιτέρω Id. Andr. 271 ; so διὰ πυρὸς ἰέναι (as we say) to go through fire and water, dash through any danger, X. Smp. 4.16 , cf. Oec. 21.7 , Ar. Lys. 133 ; but διὰ πυρὸς ἦλθε ἑτέρῳ λέχεϊ she raged furiously against the other partner of the bed, E. Andr. 487 (lyr.); διὰ πυρὸς ἔμολον ματρί Id. El. 1183 (lyr.); σωθήσεται οὕτω δὲ ὡς διὰ πυρός 1 Ep.Cor. 3.15 ; εἰς π. ἅλλεσθαι X. Mem. 1.3.9 ; κἂν εἰς π. ἐμβαῖεν Lib. Ep. 314.3 ; π. διέρπειν S. Ant. 265 ; of persons, ὦ π. σύ .. Id. Ph. 927 ; of Hannibal, Plu. Flam. 21 : metaph. of anxious hope, θάλπει τῷδ’ ἀνηκέστῳ πυρί S. El. 888 ; of love, ἀρσενικῷ θέρεται π. Call. Epigr. 27.5 , cf. 45.2 . (Cf. Arm. hur, O E. fyr 'fire', etc.)