πρυτανικός
πρῠτᾰν-ῐκός, ή, όν,
A). of or for a πρύτανις, ἡ π. ἐξουσία IG 12(7).396.5 (Amorgos), cf. Inscr.Perg. 254.7 ; π. γραφή action against a πρύτανις, Harp. s.v. ῥητορικὴ γραφή; ἐσθῆτες : 2 -κόν,,= πρυτανεῖον, στῆσαι ἐν τῷ π. IG 22.915 ,al.; also, receipts from πρυτανεῖα (?), ib. 11 ( 2 ). 287 A 13 (Delos, iii B.C.).
2). having the rank of εχ-πρύτανις, Wilcken Chr. 27.16 (ii A.D.), etc.