πολιᾶχος
πολιᾶχος IG 5(1).213.3 (Sparta, v B.C.); cf. πολισσοῦχος:(ἔχω A):—
A). protecting a city, ὦ π. κράτος Rh. 821 (lyr., codd., sed v. infr.); π. ἀρετά ; but mostly as epith. of the guardian deity of a city, 16 Ἀθηναίη π. in Chios, (also in Attica, 1.160 BCH 50.529 (Marathon, ii A.D.)); Παλλὰς π., at Athens, Eq. 581 (lyr.); Ἀθάνα π. Nu. 602 (lyr.), cf. Av. 827 ; Παλλὰς πολιάοχος O. 5.10 ; π. θεοί Th. 312 (lyr.); δαίμονες ib. 822 (lyr.); Ζεὺς π. Lg. 921c ; Ἀρτέμιδος πολιηόχου ; 1.312 π. Ἀλεξανδρείας, title of Diocletian, OGI 718.2 (Alexandria, iv A.D.): πολίοχος (elsewh. known as pr. n. Πολίοχος) shd. be read in Rh. 166 , 821 .