περιπτῠχ-ή,
ἡ,
A). that which enfolds, used in pl. in poet. periphrasis,
τειχέων περιπτυχαί enfolding walls,
E. Ph. 1357 ;
δόμων Ar. Av. 1241 (parody of
E.);
Ἀχαιῶν ναύλοχοι π. their naval
cloak or
fence,
E. Hec. 1015 ;
πέπλων π.
Trag.Adesp. 91 .
II). enfolding, embracing,
περιπτυχαῖσι δὴ χέρας προσαρμόσασα E. Supp. 815 (lyr.);
ἐν ἡλίου περιπτυχαῖς in
all that the sun
embraces, i.e.all the world,
Id. Ion 1516 .