πεντηκοστός
πεντηκοστ-ός, ή, όν,
II). Subst. πεντηκοστή, ἡ,
1). (sc. μερίς), fiftieth part : hence, tax of two per cent. on exports and imports, at Athens, 1.133 , 59.27 : pl., 24.120 ; ἐς Ἀθάνας πεντηκοστὰ τῶν λίθων IG 42(1).103.46 (Epid.); at Delos, ib. 22.1635.38 (iv B. C.), 11(2).161 A 26 (iii B. C.); at Halicarnassus, OGI 46.12 (iii B. C.); τῶν πρηθέντων τελείτω π. SIG 229.5 (Erythrae, iv B. C.); = Lat. quinquagesima, 55.31 (s. v. l.): metaph., ταύτην ευὕρηκε Μειδίας καινὴν ἱππικήν τινα πεντηκοστήν invented a new sort of composition of two per cent. in lieu of his cavalry service, i. e. paid this instead of it, 21.166 .
2). (sc. ἡμέρα), fiftieth day (after the Passover), Pentecost, 2 Ma. 12.32 ; ἡ ἡμέρα τῆς Π. Act.Ap. 2.1 .