ἀνδρωνῖτις
ἀνδρ-ωνῖτις, ιδος, ἡ,
A). = ἀνδρών , opp. γυναικωνῖτις, , 1.9 Oec. 9.6 , IG 11(2).158 A 18 (Delos, iii B. C.): as Adj., ἀ. ἑστία , al. 1.312
II). among the Romans, passage between two courts of a house, . 6.7.5