παίδειος
παίδειος or παιδεῖος (Hdn.Gr. 1.135 ), ον,
A). = παιδικός , of or for a boy, ὕμνοι π. songs to the boys they loved, I. 2.3 , cf. ; 13.601a π. κρέα Ag. 1242 , 1593 ; π. τροφή the care of rearing children, a mother's cares, Ant. 918 ; π. οἰκοδομήματα Lg. 643b ; μάθημα ib. 747b ; αἱ π. τιμαί honours bestowed on children, ib. 810a .
II). Subst. παιδεῖον,, boy's dress, prob. in IG 22.1516.8 .