οὐλοχύται
οὐλο-χύται [ῠ],(οὐλαί, χέω)
A). barley-groats or coarsely-ground barley sprinkled over the victim and the altar before a sacrifice ( τὰς οὐλοχύτας φέρε δεῦρο.—τοῦτο δ’ ἐστὶ τί;—κριθαί 1.34 ), οὐλοχύτας ἀνελέσθαι, προβαλέσθαι, 1.449 , 458 ; ἐν δ’ ἔθετ’ οὐλοχύτας κανέῳ 4.761 ; χέρνιβά τ’ οὐλοχύτας τε κατάρχετο, of the ceremony of sprinkling the barley before sacrifice, 3.445 :—also οὐλό-χῠτα, τά,