A). -ήσω Hdt. 8.144 , etc.: aor. ὡμολόγησα Id. 9.88 , etc.: perf. ὡμολόγηκα And. 1.29 , etc.:— Med., pres. and aor., Pl. (v. infr.):— Pass., fut. -ήσομαι Hp. de Arte 4 (v.l.), Pl. Tht. 171b : aor. ὡμολογήθην Th. 8.29 , etc.: pf. ὡμολόγημαι Pl. (v. infr.), etc.:—to be ὁμόλογος : hence,

I). agree with, say the same thing as, c. dat., λέγουσι Κορίνθιοι, ὁμολογέουσι δέ σφι Λέσβιοι Hdt. 1.23 , cf. 171 , 2.4 ; Κυρηναῖοι τὰ περὶ B άττον οὐδαμῶς -έουσι Θηραίοισι Id. 4.154 .

II). correspond, agree with, whether of persons or things, c. dat., [τὸ ἓν] ἑωυτῷ ὁ. Heraclit. 51 ; ὁμολογέουσι ταῦτα τοῖσι Ὀρφικοῖσι Hdt. 2.81 ; αὗται αἱ πόλιες τῇσι πρότερον λεχθείσῃσι ὁμολογέουσι κατὰ γλῶσσαν οὐδέν Id. 1.142 , cf. 2.18 ; have to do with, ὁμολογέοντας κατ’ οἰκηϊότητα Περσίϊ οὐδέν Id. 6.54 ; τοῖς λόγοις τοὺς μάρτυρας -οῦντας Antipho 6.31 ; οὐκ ἔφη τοὺς λόγους τοῖς ἔργοις ὁμολογεῖν Th. 5.55 ; ὥστε μηδὲν ὁμολογεῖν τὼ τρόπω τὼ ἀλλήλων are utterly unlike, Lys. 20.12 .

b). to be coordinated, πρὸς ἓν ἔργον Gal. UP 1.8 : metaph., of a vowel, agree, i. e. form a diphthong, Plu. 2.737f .

c). to be suitable for, c. gen., ὁμολογεῖ ὤμου ἡ περὶ τὴν ἑτέρην μασχάλην περιβολή Hp. Off. 9 .

2). agree to a thing, grant, concede, ὁμολογῶ τάδε S.l.c.: abs., Hdt. 8.94 ; τινί τι Pl. Smp. 195b ; αὐτοῖς ὡμολογηκὼς ταύτην τὴν ὁμολογίαν Id. Cri. 52a ; ὁμολογοῖεν ἂν ἡμῖν οἱ ἄνθρωποι, ἢ οὔ; Id. Prt. 357a ; ὅπως .. τῇ τύχῃ σου χάριτας ὁμολογεῖν δυνηθῶ that I may avow my gratitude .. , PRyl. 114.32 (iii A. D.); ὁ. χάριν θεοῖς acknowledge gratitude, Luc. Laps. 15 ( ὁ. ἔν τινι Ev.Matt. 10.32 appears to be an Aramaism ; ὁ. ἐφ’ ἁμαρτίαις LXX Si. 4.26 ): without acc. rei, ὁμολογῶ σοι I grant you, i.e. 1 admit it, Ar. Pl. 94 ; parenthetically, ἀφειλόμην, ὁμολογῶ I allow it, X. An. 6.6.17 : c. inf., ὁ. Νικίαν ἑορακέναι allows, confesses that he has seen .. , Eup. 181.3 ; ὁ. σε ἀδικεῖν I confess that I am wronging thee, E. Fr. 265 ; ὁ. κλέπτειν Ar. Eq. 296 , cf. Antipho 2.4.8 ; ὁ. καπηλεύειν Isoc. 2.1 ; ὁ. οὐκ εἰδέναι confess ignorance, Arist. SE 183b8 ; ὁ. πατάξαι Ar. V. 1422 ; ὁμολογοῦσι νοσεῖν μᾶλλον ἢ σωφρονεῖν Pl. Phdr. 231d ; ὁ. ἓν πάντα εἶναι Heraclit. 50 ; ὁ. Μειδίαν ἁπάντων λαμπρότατον γεγενῆσθαι D. 21.153 , cf. 197 ; esp. in receipts, ὁ. ἀπέχειν, ἐσχηκέναι, etc., PHib. 1.97.5 (iii B. C.), CPR 229.3 (iii A. D.), etc.; in contracts, ὁ. διαλελύσθαι πρὸς ἀλλήλους PHib. 1.96.5 (iii B. C.), cf. BGU 1160.3 (i B. C.), etc.; τοῦθ’ ὁ. ὡς .. Pl. Chrm. 163a , cf. Lg. 896c : also c. Partic., ὁ. τινὰ δίκαια ὄντα Id. Cri. 49e , 50a ; v. infr. c.

3). agree or promise to do, c. fut. inf., Antipho 6.23 , And. 1.62 , Pl. Smp. 174a , Phdr. 254b , etc.: c. aor. inf., D. 42.12 : c. pres. inf., ὡμολόγησαν ἑκατὸν τάλαντα ἐκτείσαντες ἀζήμιοι εἶναι Hdt. 6.92 : also freq. abs., promise, μισθῷ ὁμολογήσαντες (sc. ἀπαλλάξεσθαι) Id. 2.86 ; ὁ ὁμολογῶν the person who gives an undertaking, BGU 297.22 (i A. D.), etc.; make an agreement, come to terms, τινι with another, Hdt. 6.33 , 7.172 , al.; ἐπὶ τούτοισι on these terms, Id. 1.60 , cf. 8.140 .β’, Th. 4.69 .

b). c. acc., promise, τῆς ἐπαγγελίας ἧς (for ἣν) ὡμολόγησεν ὁ θεὸς τῷ Ἀβραάμ Act.Ap. 7.17 ; θεῷ ὑψίστῳ εὐχὴν Αὐρήλιος Ἀσκλάπων, ἣν ὡμολόγησεν ἐν Ῥώμῃ IGRom. 4.542 (Phrygia).

B). Med., in sense of Act., ὑπεναντίος ὁ τρόπος .. ὁμολογεόμενος Hp. Vict. 1.11 ; αὐτοὶ ἑαυτοῖς ὁμολογούμενοι λόγοι Pl. Ti. 29c ; νόμοι σφίσιν αὐτοῖς ὁ. Isoc. 2.17 , cf. 6.14 ; τὸ ταὐτὸν καὶ ὁ. Pl. Lg. 741a ; ὡμολογεῖτ’ ἂν ἡ κατηγορία τοῖς ἔργοις αὐτοῦ D. 18.14 ; -ούμενος καὶ σύμφωνος κατὰ τὸν βίον Plb. 31.25.8 ; τοῦτο -ήσασθαι ὅτι .. Pl. Cra. 439b , etc.

C). Pass., to be agreed upon, allowed or granted by common consent, X. An. 6.3.9 , etc.; πλέον ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἢ τρεῖς ὀβολοὶ ὡμολογήθησαν Th. 8.29 : c. inf., with predicate added, to be allowed or confessed to be so and so, ἡ ὑπὸ πάντων ὁμολογουμένη ἄριστον εἶναι εἰρήνη Id. 4.62 ; ὁμολογεῖταί γε παρὰ πάντων μέγας θεὸς εἶναι Pl. Smp. 202b , cf. X. An. 1.9.20 , etc.

2). without inf., ἡ τοῦ οἰκείου .. ἕξις .. δικαιοσύνη ἂν ὁμολογοῖτο should be allowed [to be] justice, Pl. R. 434a ; -ούμενοι δοῦλοι And. 4.17 ; τοὺς -ουμένους θεούς those who are admitted [to be] gods, Timocl. 1.2 , cf. Th. 6.89 .

3). abs., ὁμολογεῖται it is granted, agreed, Pl. Phd. 72a , al.; τὰ ὡμολογημένα the things granted, ibid.; ἐξ ὁμολογουμένου, = ὁμολογουμένως , Plb. 3.111.7 .