A). -ήσομαι Ar. V. 51 , Fr. 150 , Pl. Tht. 203d , etc.: pf. οἴχωκα S. Aj. 896 , Id. Fr. 241 codd.( ᾤχωκε A. Pers. 13 ); pf. part. οἰχωκώς, Hdt. 9.98 , 8.108 ; also ᾤχηκα (παρ-) Il. 10.252 (v.l.), D.H. 11.5 , etc.: plpf. οἰχώκεε Hdt. 1.189 , etc.; ᾠχήκει Plb. 8.27.9 :— Med., pf. ᾤχημαι, Ion. οἴχημαι Hdt. 4.136 (δι-), Plu. Cam. 14 (παρ-, but in Hp. de Arte 9 , X. An. 2.4.1 , παροιχόμενος is now restored):— Act., imper. οἶχε (but perh. οἴχε (ο) with elision) Plu. Pyrrh. 28 : pres. οἰχέομαι, contr. οἰχεῦμαι, dub. l. in AP 7.273 ( Leon.):

I). rarely in a general sense, go or come, without the idea of departure, and without a perfect sense, ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο Il. 1.53 , cf. 5.495 ; more freq. go, go away, go off, Il. 1.380 , 13.38 , 23.564 , Od. 17.104 , al.: but usu. οἴχεται in pf. sense, he has gone, departed, and ᾤχετο in plpf. sense, he had gone, ἤδη .. οἴχεται Il. 15.223 , cf. 14.311 ; ἐπεὶ οἴχεο νηΐ Πύλονδε Od. 16.24 , etc.; οἱ πρέσβεις οἱ μετὰ Πλειστίου οἰχόμενοι IG 12.57.51 ; τῶν οἰ. Ἑλλάδ’ ἐς αἶαν A. Pers. 1 (anap.); τὸν κήρυκα τὸν παρὰ τοὺς βροτοὺς οἰ. Ar. Av. 1270 : freq.c.part., εἴ πέρ κεν Ἄρης .. οἴχηται φεύγων shall be fled and gone, Od. 8.356 ; ᾤχετ’ ἀποπτάμενος he had taken flight and gone, Il. 2.71 ; ὥς μ’ ὄφελ’. . οἴχεσθαι προφέρουσα .. θύελλα 6.346 , cf. Od. 20.64 ; so οἴχεται πλέων Hdt. 4.145 ; οἴχεται ἀπολιπών he has gone and left .. , ib. 155 ; so in Att., οἴχεται θανών (v. infr. II); ἢν δῃώσαντες οἴχωνται Foed. ap. Th. 5.47 ; οἴ. φέρων Ar. Lys. 976 , etc.; πρεσβεύων ᾤχετο X. Cyr. 5.1.3 ; ᾤχετ’ εὐθέως ἀπιών D. 18.65 , cf. Pl. Smp. 223b , etc.: with an Adj., οἴχεται φροῦδος he's clean gone, Ar. Ach. 210 : rarely in the reverse usage, οἰχόμενοι κόμισαν δέπας Il. 23.699 , cf. 22.223 : c. acc. cogn., οἴχεσθαι ὁδόν Od. 4.393 .—The part. οἰχόμενος in Hom. sts. means absent, away, Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται οἰχομένοιο Od. 14.144 ; δὴν οἰ. ib. 376 .

II). Special usages:

1). of persons, euphem. for θνῄσκω, to have departed, be gone hence, εἰς Ἀΐδαο Il. 22.213 ; ψυχὴ κατὰ χθονὸς ᾤχετο 23.101 ; οἴ. θανών S. Ph. 414 , cf. E. Hel. 134 , etc.; [τὸ γένος] οἴ. πᾶν πρόρριζον And. 1.146 ; οἰχήσομαι ἀπιὼν εἰς μακάρων δή τινας εὐδαιμονίας Pl. Phd. 115d ; part. οἰχόμενος for θανών, departed, dead, A. Pers. 546 (anap.), S. El. 146 (lyr.), etc.

b). to be undone, ruined, opp. σῴζομαι, ἢ σεσώσμεθα .. ἢ οἰχόμεσθ’ ἅμα Id. Tr. 85 , cf. Aj. 1128 ; τὸ μὲν ἐπ’ ἐμοὶ οἴχομαι, τὸ δ’ ἐπὶ σοὶ σέσωσμαι X. Cyr. 5.4.11 ; so οἴχωκα or ᾤχωκα to be gone, undone, ruined, A. Pers. 13 (anap.), S. Aj. 896 , etc.; so οἰχομένας πόλεως E. Tr. 596 (lyr.), cf. Heracl. 14 ; τοῦ .. διαλυθεῖσαν οἴχεσθαι πολιτείαν Pl. Lg. 945c .

2). of things, to be gone, lost, vanished, πῇ δή τοι μένος οἴχεται; whither is thy spirit gone? Il. 5.472 , cf. 13.220 , 24.201 ; αἰτία οἴχεται is absent, Gal. 18(2).48 ; δίψης οἰχομένης Id. 15.564 , cf. Aret. CD <*> 4 .