μεταΐσσω,
A). rush after, rush upon,
Hom., always in pres. or aor. part. with another Verb,
κτεῖνε μεταΐσσων Il. 16.398 ;
ἠὲ μεταΐξας .. ἕλοιτο Od. 17.236 , cf.
Il. 21.564 ;
ἠὲ μεταΐξας θάνατον τεύξειεν ἑκάστῃ Od. 20.11 .
II). μ. τινά follow closely in another's
steps,
Pi. N. 5.43 .[
ᾱ in
Hom.]