μελιοῦχος
μελι-οῦχος, ὁ, epith. of doubtful meaning applied in magical writings to various divinities, M. τύραννε, of Apollo, PMag.Lond. 47.33 ; Ζεῦ Ἥλιε Μίθρα Σάραπι ἀνίκητε, M., Μελικέρτα, Μελιγενέτωρ ib. 46.5 , cf. PMag.Par. 2.45 , Tab.Defix.Aud. 22.32 , 38.12 .