A). v.l. μεθίης ), μεθιεῖ, Il. 6.523 , 10.121 , Od. 4.372 ; Ion. μετίει Hdt. 2.70 ; 3 pl. μεθιᾶσι Pl. Ti. 81d ; Ion. μετιεῖσι Hdt. 1.133 ; imper. μεθίει Pl. La. 187b ; Ep. subj. 3 sg. μεθίῃσι Il. 13.234 ; inf. μεθιέναι, Ep.-ιέμεναι , -ιέμεν, ib. 114 , 4.351 : impf. 3 sg. μεθίει 15.716 , 16 . 762 , 21.72 , 3 pl. μέθιεν Od. 21.377 ; Ep. μεθίεσκεν A.R. 4.799 : fut. μεθήσω Od. 15.212 ; Ep. inf. μεθησέμεναι, -έμεν, 16.377 , Il. 20.361 : aor. 1 μεθῆκα, Ep. μεθέηκα 23.434 (also ἐμέθηκα Phot. ); part. μεθήσας Coluth. 127 : other moods from aor. 2, imper. μέθες S. El. 448 , Ar. Ec. 958 (lyr.), etc.; subj. μεθῶ, Ep. μεθείω Il. 3.414 ; opt. μεθείην S. Ph. 1302 ; inf. μεθεῖναι, Ep. μεθέμεν Il. 1.283 ; part. μεθείς A. Pers. 699 (troch.), etc.:— Med., first in Hdt., not in Att. Prose, fut. μεθήσομαι E. Hipp. 326 , Ar. V. 416 (μετήσομαι in pass. sense, Hdt. 5.35 ): aor. 2 μεθεῖτο S. Tr. 197 , μέθεσθε Id. OC 1437 ; subj. dual and pl. μεθῆσθον, μεθῆσθε, Ar. Ra. 1380 , V. 434 ; inf. μεθέσθαι S. El. 1277 :— Pass., Ion. impf. ἐμετίετο Hdt. 1.12 : pf. 3 sg. μεθεῖται A. Th. 79 (lyr.); pl. μεθεῖνται Pl. Phlb. 62d ; Ion. part. μεμετιμένος Hdt. 6.1 , etc.: Ion. aor. 1 μετείθη Id. 1.114 . [Generally ῐ in Hom. and Ep., ῑ in Att.: but ῑ in μεθιέμεν Il. 14.364 , μεθίετε 4.234 , al., μεθιέμεναι 13.114 : in μεθίει, 15.716 , 16.762 , 21.72 , ῑ may be long by augment, but ῐ in μεθίεν Od. 21.377 .]

I). trans., set loose, let go what is bound, stretched, or held back: hence

1). c. acc. pers., release a prisoner, Il. 10.449 , Hdt. 1.24 , etc.; μ. χεροῖν S. OC 838 ; let a visitor depart, Od. 15.212 , cf. Pl. La. 187b ; dismiss a wife, Hdt. 9.111 : c. inf., set one free to do as he will, ἐμὲ μέθες ἰέναι ἐπὶ τὴν θήρην Id. 1.37 , cf. 40 ; also ἐλεύθερον μ. τινά E. Hec. 551 :— Pass., to be let go, dismissed, Hdt. 1.12 , 114 , al.; but μεθεῖται στρατός is let loose (as if from a leash), A. Th. 79 (lyr.).

b). give up, abandon, μὴ χωσαμένη σε μεθείω Il. 3.414 ; εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν .. ἄστυ πότι .. ἐρύσαι 17.418 .

c). metaph., εἴ με μεθήῃ ῥῖγος granting the cold will quit hold of me, Od. 5.471 .

2). c. acc. rei, let go, let fall, throw, τι ἐς ποταμόν ib. 460 , Hdt. 2.70 ; μ. δεξιάν ( v.l. δεξιᾶς ) E. Hipp. 333 ; μ. με χεῖρα S. Ph. 1301 ; ταῦτα μὲν μέθες (sc. τὰ λουτρά) lay down, Id. El. 448 , cf. 1205 ; μ. ψυχήν give up the ghost, E. Med. 1218 ; of liquids, let flow, let drop, πολλὰ τῶν δακρύων Hdt. 9.16 ; ἰὸν ἀντιπενθῆ μεθεῖσα καρδίας A. Eu. 783 (lyr.): c. acc. et inf., μ. τὰς συμπάσας [ἐπιστήμας] ῥεῖν εἰς .. Pl. Phlb. 62d ; of words, utter, γλῶσσαν Περσίδα μ. Hdt. 6.29 ; λόγους, βρόμον μ., E. Hipp. 499 , 1202 ; μ. βλαστόν let it shoot forth, Hdt. 6.37 ; of weapons, let fly, discharge, μετὰ δ’ ἰὸν ἕηκε Il. 1.48 ; μ. βέλος S. Ph. 1300 , cf. X. Cyr. 4.3.9 ; ἐκ χερὸς λίθον, ἀπὸ γλώσσης λόγον, Men. 1092 ; of plants, put forth, καρπούς Porph. Abst. 2.13 ; μ. ξίφος ἐς γυναῖκα plunge it into her, E. Or. 1133 ; but μ. οἱ τὰς αἰχμάς laid them aside as he ordered, Hdt. 3.128 , cf. 4.3 , 9.62 : elliptically, μεθῆκε (sc. τὰς ἡνίας) E. Fr. 779.7 ; ναῒ μεθεῖναι give the ship her way, S. Aj. 250 (lyr.).

b). relieve, κῆρ ἄχεος Il. 17.539 .

c). c. dat. pers. et acc., give up to, surrender, Ἕκτορι νίκην 14.364 ; στέμματ’ ἀνέμοις E. Ba. 350 .

d). resign, throw aside, χόλον Il. 15.138 , Od. 1.77 ; Ἀχιλλῆϊ μεθέμεν χ. as a favour to Achilles, Il. 1.283 (cf. 11.3 ); μ. καρδίας χόλον from one's heart, E. Med. 590 ; give up a scheme, Hdt. 1.133 ; τὰ παρεόντα ἀγαθά ib. 33 ; τὴν ἀρχήν Id. 3.143 ; τὴν τυραννίδα Id. 5.37 ; αἰδῶ A. Pers. 699 (troch.); τὸ κόσμιον S. El. 872 ; τἀφανῆ the search for the unknowable, Id. OT 131 ; τεμένη .. μέθες E. Supp. 1212 :— Pass., ἡ πρότερον γνώμη ἀποδεχθεῖσα μετείσθω Hdt. 4.98 .

e). forgive one a fault, Ἀθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας Id. 8.140 .ά; remit, φόρον τῇσι πόλισι Id. 6.59 ; τόνδε κίνδυνον μεθείς excusing you this peril, E. Ph. 1229 .

f). let in, introduce, τὸ δεῖγμα εἰς τὰς ἄλλας πόλεις Pl. Lg. 951d ; τὸ μὲν τῶν ἐγκυρτίων εἰς τὸ στόμα μεθῆκεν Id. Ti. 78c .

II). intr., relax one's energies:

1). abs., to be slack, remiss, dally, Od. 4.372 , etc.; esp. in battle, Il. 13.229 , 20.361 , etc.

2). c. inf., omit or neglect to do, ὅς τις μεθίῃσι μάχεσθαι 13.234 , cf. 23.434 ; οἱ ἵπποι μετιέντες τὰς νομὰς νέμεσθαι Hdt. 1.78 ; μ. τὰ δέοντα πράττειν X. Mem. 2.1.33 .

b). permit, μεθεῖσά μοι λέγειν having left it for me to speak, having allowed me, S. El. 628 :— Pass., δύο πηγαὶ μεθεῖνται ῥεῖν Pl. Lg. 636d .

3). c. gen. rei, relax, cease from, μεθιέντα .. στυγεροῦ πολέμοιο Il. 6.330 ; ἀλκῆς 4.234 ; βίης Od. 21.126 ; μεθιεὶς πολέμου (prob. for πόλεμον) Tyrt. 12.44 ; μ. τῆς χρησμοσύνης Hdt. 9.33 ; μέθιεν .. χόλοιο Τηλεμάχῳ [the suitors] ceased from wrath in deference to Telemachus, Od. 21.377 .

b). c. gen. pers., abandon, neglect, Il. 11.841 .

4). c. part., κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεθέηκε after weeping and lamenting he leaves off, 24.48 .

III). Med., free oneself from, let go one's hold of, c. gen., παιδὸς οὐ μεθήσομαι E. Hec. 400 , cf. Ar. Pl. 42 , 75 , etc.; σῶν γονάτων E. Hipp. 326 ; τοῦ θρόνου Ar. Ra. 830 , etc.; σπουδασμάτων Metrod. Herc. 831.15 : in this sense the acc. is rarely used and perh. corrupt, ἐκεῖνο (fort. ἐκείνου) E. Ph. 519 ; τόνδε (fort. τοῦδε) Ar. V. 416 ; in S. El. 1277 (lyr.) the constr. is μή μ’ ἀποστερήσῃς τῶν σῶν προσώπων ἁδονάν, [ὥστε] μεθέσθαι [αὐτῆς], and in E. Med. 736 ἄγουσιν οὐ μεθεῖ’ ἂν ἐκ γαίας ἐμέ, the acc. is governed by ἄγουσιν.