κωτίλλω, only pres.,
A). prattle, chatter, usu. with collat. notion of
coaxing, wheedling,
αἱμύλα κωτίλλουσα Hes. Op. 374 ;
μαλθακὰ κ. Thgn. 852 ;
ἡδέα κωτίλλοντα καθήμενον οἰνοποτάζειν Phoc. 11 ;
ἀνάνυτα κ. Theoc. 15.87 ;
ἑλικτὰ ἔπη Lyc. 1466 ;
κ. καὶ λιγαίνειν, of a speech in court,
to be lively, tripping,
D.H. Dem. 44 .
II). trans.,
cajole, beguile with fair words,
εὖ κώτιλλε τὸν ἐχθρόν Thgn. 363 ;
μὴ κώτιλλέ με tease me not
by prating,
S. Ant. 756 ;
τοιαῦτα κωτίλλουσα τὴν ἀχαΐνην Babr. 95.87 .