κραταιίς
κρᾰται-ίς, ἡ,(κρατύς) of the stone of Sisyphus, ὅτε μέλλοι ἄκρον ὑπερβαλέειν, τότ’ ἀποστρέψασκε κραταιίς when it was just about to surmount the top, then did
A). mighty weight turn it back, dub. in (taken as Adv., 11.597 violently, by ; as κράταῑ ἴς (where κράταια may be an old fem. of κρατύς like *πλάταια (cf. Skt. pṛthivī), pl. Πλαταιαί, fem. of πλατύς) by Ptol.Asc. ap. Hdn.Gr. 2.153 ).