ἀμφι-μάχομαι [ᾰ], Ep. Verb, only pres and impf.,
A). fight round:
1). c. acc.,
assail, besiege, Ἴλιον ἀμφεμάχοντο Il. 6.461 ;
Τρώων πόλιν 9.412 ;
στρατόν 16.73 .
2). c. gen.,
fight for, as for a prize, of defenders and assallants,
τείχεος ἀμφεμάχοντο 15.391 ;
νέκυος δὲ δὴ ἀ. 18.20 ;
χώρας SIG 527.151 (Dreros, iii B. C.).