κλειτύς
κλειτύς, ύος, ἡ, acc. pl.
A). κλειτῦς :( 16.390 κλίνω):—slope, hillside, Il.l.c., ; 5.470 Παρνησίαν ὑπὲρ κλειτύν Ant. 1145 (lyr.), cf. ; 2 Τιρυνθίαν πρὸς κ. Tr. 271 , etc.; τὰ ἐγ Κλειτύϊ (placename) IG 12(5).1076.38 (Ceos, iv/iii B.C.).[ῡ in acc. κλειτύν l.c., elsewh. ῠ Tr. l.c., etc.: freq. written κλι- in codd., but κλει- in IG and Limen.Il.cc., cf. Hdn.Gr. 2.416 .]