κεφαλικός
κεφᾰλ-ικός, ή, όν,
A). of or for the head, of remedies, etc., κ. ἔμπλαστροι , cf. 3.88 ap. ; 13.543 δυνάμεις ( v.l. 3.48 κεφαλαλγικαῖς ), cf. Arch.Pap. 4.270 (iii A.D.); δέλτοι ; 2.607 κεφαλική,, name of a herb, Griffith <*> Thompson Demotic Magical Papyrus verso iv 10 . Adv.- κῶς after the manner of a head, . 10.11
II). touching the head or life, πράγματα PMag.Leid.V. 5.13 ; capital, δίκη POxy. 2104.15 (iii A.D.); τιμωρία Rev.Bibl. 35.285 (Jerusalem), Cod.Just. 1.12.3.2 (Theodosius II), Nou. 85.3.1 ; κίνδυνος ib. 123.31 . Adv.-κῶς, κολασθήσεσθαι to be punished capitally, ; 2.13.9 τιμωρεῖσθαι Nou. 123.31 , cf. Cod.Just. 9.4.6.4 .
III). belonging to an individual, μερίς PMasp. 151.89 (vi A.D.).
IV). κ. σμίλη sharp, strong chisel, . 2.607