κατάχρησις
κατά-χρησις, εως, ἡ,
A). excessive use or consumption, ( 61 b). 305 (ii B.C.), . 19.679
II). analogical application of a word (e.g. γόνυ καλάμου, ὀφθαλμὸς ἀμπέλου), ap. Orat. 27.94 , Herc. 1014.49 , Comp. 3 (pl.), , Sch.D.T. 8.6.34 p.459 H., etc.: pl., s.v. Γοργίας; ἐκ -χρήσεως . 6.136