θάλος [
ᾰ],, prop.
A). =
θαλλός , but only nom. and acc. in metaph. sense of
scion, child,
φίλον θ.
Il. 22.87 ;
λευσσόντων τοιόνδε θ.
Od. 6.157 ;
γλυκερόν, νέον θ.,
h.Cer. 66 ,
187 ;
σεμνὸν θ. Ἀλκαϊδᾶν Pi. O. 6.68 , cf.
2.45 ,
E. El. 15 , etc.—For the pl., v.
θάλεα, τά .