θάλεα [ᾰ], Lacon.
σάλ- (v. infr.),
τά,
A). good cheer, happy thoughts, of the sleeping Astyanax,
θαλέων ἐμπλησάμενος κῆρ Il. 22.504 ;
ἐν σάλεσσι πολλοῖς ἥμενος Alcm. 10 ;
θαλέεσσιν ἀνατρέφειν τινά Call. Fr. anon. 31 .—In form and accent pl. of
θάλος, in meaning closer to
θάλεια, θαλία.