ἐνώμοτος
ἐνώμοτ-ος, ον,(ὄμνυμι)
A). bound by oath, ὅρκων οἷσιν ἦν ἐνώμοτος Aj. 1113 ; μάρτυρες Deor.Conc. 15 . Adv. -τως on oath, Caes. 47 .
2). confirmed by oaths, συνθῆκαι PLond. 1.113.1 (vi A. D.). Adv. -τως POxy. 904.3 (v A. D.).