ἐκγελάω
ἐκγελάω, Ep. aor.
A). ἐξεγέλασσα h.Merc. 389 , :— 4.37 laugh out, laugh loud, ἡδὺ δ’ ἄρ’ ἐκγελάσας μετεφώνεε , 16.354 18.35 , cf. Cyr. 1.3.9 , etc.; γέλωτι ὥσπερ κῦμα ἐ. R. 473c ; ἐάν τις κνήσῃ, ἐ. Pr. 965a24 : metaph. of a liquid that rushes out with a gurgling sound, ἐκγελᾷ φόνος Tr. 1176 .