δημοτελής
δημο-τελής, ές,(τέλος)
A). at the public cost, θυσίη , cf. 6.57 Lg. 935b , , 6.53.6 CIG 3493.7 (Thyatira); ἑορτή , cf. 2.15 OGI 56.41 (iii B. C.); πανάγυριν δαμοτέλην (sic) IG 12(2).645.44 (Nesus); δ. ἱερὰ τελεῖν Orac. ap. . 21.53
2). with public authority, sovereign, ἐκκλησία AJA 18.324 (Sardis). Adv. -λῶς
II). epith. of Demeter, IG 12(7).4.5 (Amorgos).