A). tongue, Od. 3.332 , etc.

b). γ. λάρυγγος, = γλωττίς , larynx, Gal. UP 7.13 .

2). tongue, as the organ of speech, γλώσσης χάριν through love of talking, Hes. Op. 709 , A. Ch. 266 ; γλώσσῃ ματαίᾳ Id. Pr. 331 , cf. Eu. 830 ; γλώσσης ἀκρατής Id. Pr. 884 (lyr.); μεγάλης γ. κόμποι S. Ant. 128 ; γλώσσῃ δεινός, θρασύς, Id. OC 806 , Aj. 1142 ; ἡ γ. ὀμώμοχ’ ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτος E. Hipp. 612 : with Preps., ἀπὸ γλώσσης by frankness of speech, Thgn. 63 ; φθέγγεσθαι Pi. O. 6.13 (but ἀπὸ γ. ληίσσεται, opp. χερσὶ βίῃ, of fraud opp. violence, Hes. Op. 322 ); also, by word of mouth, Hdt. 1.123 , Th. 7.10 , Arr. An. 2.14.1 ; τῷ νῷ θ’ ὁμοίως κἀπὸ τῆς γ. λέγω S. OC 936 ; τὰ γλώσσης ἄπο, i.e. our words, E. Ba. 1049 ; ἀπὸ γ. φράσω by heart, opp. γράμμασιν, Cratin. 122 ; οὐκ ἀπὸ γλώσσης not from mere word of mouth, but after full argument, A. Ag. 813 ; μὴ διὰ γλώσσης without using the tongue, E. Supp. 112 ; ἐν ὄμμασιν .. δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων S. Tr. 747 :—phrases: πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε try every art of tongue, Ar. V. 547 ; πᾶσαν ἱέναι γλῶσσαν let loose one's whole tongue, speak withoutrestraint, S. El. 596 ; πολλὴν γ. ἐγχέας μάτην Id. Fr. 929 ; κακὰ γ. slander, Pi. P. 4.283 : pl., ἐν κερτομίοις γλώσσαις, i.e. with blasphemies, S. Ant. 962 (lyr.), cf. Aj. 199 (lyr.): βοῦς, κ ῇς ἐπὶ γλώσσῃ, v. βοῦς, κλείς .

3). of persons, one who is all tongue, speaker, of Pericles, μεγίστη γ. τῶν Ἑλληνίδων Cratin. 293 , cf. Ar. Fr. 629 (s. v. l.).

4). ἡ γ. τοῦ ταμιείου the advocacy of the fiscus, Philostr. VS 2.29 .

II). language, ἄλλη δ’ ἄλλων γ. μεμιγμένη Od. 19.175 , cf. Il. 2.804 ; γλῶσσαν ἱέναι speak a language or dialect, Hdt. 1.57 ; γ. Ἑλληνίδα, Δωρίδα ἱέναι, Id. 9.16 , Th. 3.112 , cf. A. Pers. 406 , Ch. 564 ; γλῶσσαν νομίζειν Hdt. 1.142 , 4.183 ; γλώσσῃ χρῆσθαι Id. 4.109 ; κατὰ τὴν ἀρχαίαν γ. Arist. Rh. 1357b10 ; dialect, ἡ Ἀττικὴ γ. Demetr. Eloc. 177 ; but also Δωρὶς διάλεκτος μία ὑφ’ ἥν εἰσι γ. πολλαί Tryph. ap. Sch.D.T. p.320 H.

2). obsolete or foreign word, which needs explanation, Arist. Rh. 1410b12 , Po. 1457b4 , Plu. 2.406f : hence Γλῶσσαι, title of works by Philemon and others.

3). people speaking a distinct language, LX X. Ju. 3.8 (pl.), interpol. in Scyl. 15 .

III). anything shaped like the tongue (cf. γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός Act.Ap. 2.3 ).

1). in Music, rced or tongue of a pipe, Aeschin. 3.229 , Arist. HA 565a24 , Thphr. HP 4.11.4 , etc.

2). tongue or thong of leather, shoe-latchet, Pl.Com. 51 , Aeschin.Socr. 57 .

3). tongue of land, App. Pun. 121 , cf. 95 .

4). ingot, γ. χρυσῆ LXX Jo. 7.21 .

5). marking on the liver, in divination, Hsch. (γλῶσσα from γλωχ-y[acaron], cf. γλώξ, γλωχίς; γλάσσα from Γλᾰχ-y[acaron], weak grade of same root.)