γεκαθά
γεκαθά· ἑκοῦσα, (Prob. Cret. vέκαθθα < vεκṇτ-
A). y ᾰ.) γέκαλον (i. e. vέκηλον)· ἥσυχον, Id. γεκᾶσα (γ = v)· ἑκοῦσα, Id. γελαιώς· ὁ γέλως, Id. γέλαν· αὐγὴν ἡλίου, Id.(vελ-, cf. εἴλη); cf. γελεῖν. γελανδρόν· ψυχρόν, Id.