χρυσοφόρος
χρῡσοφόρος, ον,
A). wearing gold, golden ornaments or apparel, Μῆδοι ; 90 παρθένοι , cf. 1 ; 4.104 δειρή Hec. 152 (anap.).
b). epith. of Ὁμόνοια, BMus.Inscr. 4.481 *. 471 (Ephes., ii A. D.).
2). as a priestly title (cf. χρυσοφορέω 1 ), συνέδριον χρυσοφόρων Ephes. 2 No. 83c ; χ. στρατηγός BCH 28.81 (Tralles); χ. alone, CIG 2929 (ibid.).
4). producing gold, περὶ χ. γῆς, title of work by Teucer Cyzic. ap. s.v. Τεῦκρος.