A). φύεν Il. 14.347 : fut. φύσω [ῡ] 1.235 , S. OT 438 : aor. ἔφῡσα Od. 10.393 , etc.:— Pass. and Med., 9.109 , Pi. O. 4.28 , etc.: fut. φύσομαι A. Pr. 871 , Hp. Mochl. 42 , Pl. Lg. 831a , etc.: similar in sense are the intr. tenses, pf. πέφῡκα Od. 7.114 , etc., Ep. 3 pl. πεφύᾱσι Il. 4.484 , Od. 7.128 ; 3 sg. subj. πεφύῃ (ἐμ-) Thgn. 396 ; Ep. part. fem. πεφυυῖα (ἐμ-) Il. 1.513 , acc. pl. πεφυῶτας Od. 5.477 ; Dor. inf. πεφύκειν Epich. 173.3 : plpf. ἐπεφύκειν X. Cyr. 5.1.9 , Pl. Ti. 69e ; Ep. πεφύκειν Il. 4.109 ; Ep. 3 pl. ἐπέφῡκον Hes. Th. 152 , Op. 149 : aor. 2 ἔφῡν (as if from φῦμι) Od. 10.397 , etc.: Ep. 3 sg. φῦ Il. 6.253 , etc., 3 pl. ἔφυν (for ἔφῡσαν, which is also 3 pl. of aor. 1) Od. 5.481 , etc.; subj. φύω or φυῶ E. Fr. 377.2 , Pl. R. 415c , 597c , Hp. Carn. 12 ; 3 sg. opt. φύη Theoc. 15.94 ,(συμ-) Sor. 2.89 ; inf. φῦναι, Ep. φύμεναι Theoc. 25.39 , φῦν Parm. 8.10 ; part. φύς Od. 18.410 , etc., Boeot. fem. φοῦσα Corinn. 21 : ἔφυσεν, = ἔφυ , dub. in IG 14.2126.5 (Rome); conversely ἔφυ, = ἔφυσεν , ib. 3.1350 , Sammelb. 5883 (Cyrene): later, fut. φυήσω LXX Is. 37.31 , Pass. φυήσομαι Gp. 2.37.1 , Them. Or. 21.248c (in Luc. JTr. 19 ἀναφύσεσθαι is restored): aor. 2 Pass. ἐφύην J. AJ 18.1.1 , prob. in BSA 28.124 (Didyma),(ἀν-) Thphr. HP 4.16.2 ; inf. φυῆναι Dsc. 2.6 ,(ἀνα-) D.S. 1.7 ; part. φῠείς Hp. Nat.Puer. 22 , Trag.Adesp. 529 , PTeb. 787.30 (ii B. C.), Ev.Luc. 8.6 : aor. 1 Pass. συμ-φυθείς Gal. 7.725 . [Generally ῠ before a vowel, Ep., Trag.( A. Th. 535 , S. Fr. 910.2 ), etc., ῡ before a consonant; but φῡ/ει Trag.Adesp. 454.2 , φῡ/εται S. Fr. 88.4 , Trag.Adesp. 543 ( = Men. 565 ); φῡ/ομεν Ar. Av. 106 ; ἐφῡ/ετο prob. in Ar. Fr. 680 , cf. Nic. Al. 14 , D.P. 941 , 1013 ; even in thesi, προσφῡ/ονται Nic. Al. 506 , φῡ/ουσιν D.P. 1031 ; also in compds.]

A). trans., in pres., fut., and aor. 1 Act.:—bring forth, produce, put forth, φύλλα .. ὕλη τηλεθόωσα φύει Il. 6.148 ; τοῖσι δ’ ὑπὸ χθὼν δῖα φύεν νεοθηλέα ποίην 14.347 , cf. 1.235 , Od. 7.119 , etc.; ἄμπελον φύει βροτοῖς E. Ba. 651 ; so τρίχες .. , ἃς πρὶν ἔφυσεν φάρμακον made the hair grow, Od. 10.393 , cf. A. Th. 535 ; φ. χεῖρε, πόδε, ὀφθαλμὰ ἀνθρώποις X. Mem. 2.3.19 ; of a country, καρπόν τε θωμαστὸν φύειν καὶ ἄνδρας ἀγαθούς Hdt. 9.122 ; ὅσα γῆ φύει Pl. R. 621a , cf. Anaxag. 4 .

2). beget, engender, E. Ph. 869 , etc.; Ἄτλας .. θεῶν μιᾶς ἔφυσε Μαῖαν E. Ion 3 , cf. Trag.Adesp. 454.2 ; so of God creating man, Antipho 4.1.2 , cf. Plu. 2.1065c ; ὁ φύσας the begetter, father (opp. ὁ φύς the son, v. infr. B. 1.2 ), S. OT 1019 , Ar. V. 1472 (lyr.); ὁ φ. πατήρ E. Hel. 87 ; ὁ φ. χἠ τεκοῦσα Id. Alc. 290 ; τὴν τεκοῦσαν ἢ τὸν φύσαντα Lys. 10.8 ; of both parents, γονεῦσι οἵ σ’ ἔφυσαν S. OT 436 ; οἱ φύσαντες E. Ph. 34 , cf. Fr. 403.2 ; φ. τε καὶ γεννᾶν Pl. Plt. 274a ; ὦ γάμοι γάμοι, ἐφύσαθ’ ἡμᾶς S. OT 1404 ; ἥδ’ ἡμέρα φύσει σε will bring to light thy birth, ib. 438 ; χρόνος φύει τ’ ἄδηλα καὶ φανέντα κρύπτεται Id. Aj. 647 .

3). of individuals in reference to the growth of parts of themselves, φ. πώγωνα, γλῶσσαν, κέρεα, grow or get a beard, etc., Hdt. 8.104 , 2.68 , 4.29 ; φ. πτερά Ar. Av. 106 , Pl. Phdr. 251c ; σάρκα Id. Ti. 74e ; φ. τρίχας, πόδας καὶ πτερά, etc., Arist. HA 518a33 , 554a29 , etc.: for the joke in φύειν φράτερας, v. φράτηρ.

4). metaph., φρένας φῦσαι get understanding, S. OC 804 , El. 1463 (but also θεοὶ φύουσιν ἀνθρώποις φρένας Id. Ant. 683 ): prov., ἁλιεὺς πληγεὶς νοῦν φύσει 'once bit, twice shy', Sch. Pl. Smp. 222b ; γέροντα τὸν νοῦν σάρκα δ’ ἡβῶσαν φύει A. Th. 622 ; δόξαν φῦσαι get glory or to form a high opinion of oneself, Hdt. 5.91 ; θεὸς .. αἰτίαν φύει βροτοῖς A. Niob. in PSI 11.1208.15 ; αὑτῷ πόνους φῦσαι S. Ant. 647 .

II). in pres. seemingly intr., put forth shoots, εἰς ἔτος ἄλλο φύοντι Mosch. 3.101 ; δρύες .. φύοντι Theoc. 7.75 , cf. 4.24 : so ἀνδρῶν γενεὴ ἡ μὲν φύει ἡ δ’ ἀπολήγει one generation is putting forth scions, the other is ceasing to do so, Il. 6.149 ; ἐν στήθεσι φύει (fort. φυίει) grows up, appears, Alc. 97 ; ῥίζα ἄνω φύουσα ἐν χολῇ LXX De. 29.18 .

B). Pass., with intr. tenses of Act., aor. 2, pf. and plpf., grow, wax, spring up or forth, esp. of the vegetable world, θάμνος ἔφυ ἐλαίης Od. 23.190 , cf. 5.481 ; πρασιαὶ παντοῖαι πεφύασιν 7.128 ; τά γ’ ἄσπαρτα φύονται 9.109 , cf. Il. 4.483 , 14.288 , 21.352 ; φύεται αὐτόματα ῥόδα Hdt. 8.138 , cf. 1.193 ; ὑπὸ φηγῷ πεφυκυίῃ growing there, Id. 2.56 ; πεφυκότα δένδρα trees growing there, X. Cyr. 4.3.5 ; τὰ φυόμενα καὶ τὰ γιγνόμενα Pl. Cra. 410d , cf. Phd. 110d , Plt. 272a ; τοῦ κέρα ἐκ κεφαλῆς ἑκκαιδεκάδωρα πεφύκει from his head grew horns sixteen palms long, Il. 4.109 , cf. Hdt. 1.108 , 3.133 ; φύονται πολιαί Pi. O. 4.28 ; κεφαλαὶ πεφυκυῖαι θριξί grown with hair, D.S. 2.50 (s. v.l.); πέφυκε λίθος ἐν αὐτῇ is produced, X. Vect. 1.4 : metaph., νόσημα ἐν ὀλιγαρχίᾳ φυόμενον, φυομένη πόλις, Pl. R. 564b , Lg. 757d ; ὁ σπέρμα παρασχών, οὗτος τῶν φύντων αἴτιος [κακῶν] of the things produced, D. 18.159 ; also κατὰ πάντων ἐφύετο waxed great by or upon their depression, ib. 19 . —In this sense aor. 2 is rare (v. supr.), exc. in phrases such as ἔν τ’ ἄρα οἱ φῦ χειρί (v. ἐμφύω), Od. 2.302 .

2). of persons, to be begotten or born, most freq. in aor. 2 and pf., ὁ λωφήσων οὐ πέφυκέ πω A. Pr. 27 ; τίς ἂν εὔξαιτο βροτὸς ὢν ἀσινεῖ δαίμονι φῦναι; Id. Ag. 1342 (anap.); μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ λόγον not to be born is best, S. OC 1224 (lyr.); γονῇ πεφυκὼς .. γεραιτέρᾳ ib. 1294 ; οὐχ ὑπὸ θυσιῶν οὐδ’ ὑπὸ εὐχῶν φύς Pl. R. 461a ; φύς τε καὶ τραφείς ib. 396c ; μήπω φῦναι μηδὲ γενέσθαι X. Cyr. 5.1.7 , cf. Pl. Smp. 197a : construed with gen., πεφμκέναι or φῦναί τινος to be born or descended from any one, τὸ κοινὸν σπλάγχνον οὗ πεφύκαμεν A. Th. 1036 , cf. S. OC 1379 , etc.; θνατᾶς ἀπὸ ματρὸς ἔφυ Pi. Fr. 61 , cf. S. OT 1359 (lyr.), Ant. 562 ; ἀπ’ εὐγενοῦς ῥίζης E. IT 610 ; ἀπὸ δρυός Pl. Ap. 34d , etc.; φ. ἔκ τινος S. OT 458 , E. Heracl. 325 , Pl. R. 415c , etc.; ἐκ χώρας τινός Isoc. 4.24 , etc.; οἱ μετ’ ἐκείνου φύντες, opp. οἱ ἐξ ἐκείνου γεγονότες, Is. 8.30 ; ἐκ θεῶν γεγονότι .. διὰ βασιλέων πεφυκότι X. Cyr. 7.2.24 .

II). in pres., become, οὐδεὶς ἐχθρὸς οὔτε φύεται πρὸς χρήμαθ’ οἵ τε φύντες .. S. Fr. 88.4 ; πιστοὺς φύσει φύεσθαι X. Cyr. 8.7.13 ; the pf. and aor. 2 take a pres. sense, to be so and so by nature, κακός, σοφός πέφυκα (-κώς), etc., S. Ph. 558 , 1244 , etc.; δρᾶν ἔφυν ἀμήχανος Id. Ant. 79 ; φύντ’ ἀρετᾷ born for virtue, i.e. brave and good by nature, Pi. O. 10(11).20 ; so of things, τὸ μὲν εὖ πράσσειν ἀκόρεστον ἔφυ A. Ag. 1331 (anap.), cf. Pl. Grg. 479d , etc.; εὐχροώτεροι ὁρῷντο ἢ πεφύκασιν X. Cyr. 8.1.41 , cf. Oec. 10.2 ;[ τὸ πῦρ] πέφυκε τοιοῦτον Id. Cyr. 5.1.10 ; τἄλλα ἕκαστος ἡμῶν, ὅπως ἔτυχε, πέφυκεν D. 37.56 : with Advs., ἱκανῶς πεφυκότες of good natural ability, Antipho 2.1.1 ; δυσκόλως πεφ. Isoc. 9.6 ; οὕτως πεφ. X. HG 7.1.7 ; also οἱ καλῶς πεφυκότες S. El. 989 , cf. Lys. 2.20 ; οἱ βέλτιστα φύντες Pl. R. 431c : then, simply, to be so and so, φῦναι Ζηνὶ πιστὸν ἄγγελον A. Pr. 969 ; θεοῦ μήτηρ ἔφυς Id. Pers. 157 (troch.); γυναῖκε .. ἔφυμεν S. Ant. 62 ; Ἅιδης ὁ παύσων ἔφυ ib. 575 ; ἁπλοῦς ὁ μῦθος τῆς ἀληθείας ἔφυ E. Ph. 469 : c. part., νικᾶν .. χρῄζων ἔφυν S. Ph. 1052 ; πρέπων ἔφυς .. φωνεῖν Id. OT 9 , cf. 587 ; τοῦτο ἴδιον ἔφυμεν ἔχοντες Isoc. 4.48 , cf. 11.41 , X. Smp. 4.54 .

2). c. inf., to be formed or disposed by nature to do so and so, τὰ δεύτερα πέφυκε κρατεῖν Pi. Fr. 279 ; πολλῷ γ’ ἀμείνων τοὺς πέλας φρενοῦν ἔφυς ἢ σαυτόν A. Pr. 337 ; ἔφυν γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς S. Ph. 88 , cf. Ant. 688 ; φύσει μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν Id. Ph. 79 ; πεφύκασι δ’ ἅπαντες .. ἁμαρτάνειν Th. 3.45 , cf. 2.64 , 3.39 , 4.61 , etc.; πέφυκε .. τρυφὴ .. ἦθος διαφθείρειν Jul. Or. 1.15c .

3). with Preps., γυνὴ .. ἐπὶ δακρύοις ἔφυ is by nature prone to tears, E. Med. 928 ; ἔρως γὰρ ἀργόν, κἀπὶ τοῖς ἀργοῖς ἔφυ is inclined to idleness, Id. Fr. 322 ; also ἐπί τι Pl. R. 507e ; εἴς τι Aeschin. 3.132 ; most freq. πρός τι, οἱ ἄνθρωποι πρὸς τὸ ἀληθὲς πεφύκασι Arist. Rh. 1355a16 ; εὖ πρὸς ἀρετὴν πεφυκότες X. Mem. 4.1.2 ; πρὸς πόλεμον μᾶλλον .. ἢ πρὸς εἰρήνην Pl. R. 547e ; κάλλιστα φ. πρός τι X. HG 7.1.3 , etc.; also πρός τινι Id. Ath. 2.19 (s. v.l., cf. Plb. 9.29.10 ); also εὖ πεφ. κατά τι D. 37.55 .

4). c. dat., fall to one by nature, be one's natural lot, πᾶσι θνατοῖς ἔφυ μόρος S. El. 860 (lyr.); χαίρειν πέφυκεν οὐχὶ τοῖς αὐτοῖς ἀεί Id. Tr. 440 ; ἐφύετο κοινὸς πᾶσι κίνδυνος D. 60.18 , cf. X. Cyr. 4.3.19 .

5). impers., it is natural, it happens naturally, c. inf., D. 14.30 , Arist. Pol. 1261b7 , Po. 1450a1 .

6). abs., ὡς πέφυκε as is natural, X. Cyn. 6.15 , al.; ᾗ πέφυκεν Pl. Ti. 81e ; also expressed personally, τοῖς ἁπλῶς, ὡς πεφυκασι, βαδίζουσι D. 45.68 : also freq. in part., τὰ φύσει πεφυκότα the order of nature, Lys. 2.29 ; φύντα, opp. ὁμολογηθέντα, Antipho Soph. 44 A i 32 ( Vorsokr. 5 ); ἄνθρωπος πεφυκώς man as he is, X. Cyr. 1.1.3 . (Cf. Skt. bhū- 'to be, become', Lith. búti 'to be', Lat. fui, Eng. be, etc.)