φόριμος
φόρῐμος, ον,
A). fruitful, of trees, AP 9.414 ( ); of land, PTeb. 5.97 (ii B. C., prob.), Cat.Cod.Astr. 5(1).174 ; opp. ἄφορος, Sammelb. 4416.16 (ii A. D.): c. gen., ἀμπέλων φ. CPHerm. 120r iii 19 ; profitable,
II). ἡ φορίμη, a kind of στυπτηρία, Eup. 1.49 , Fr. 99 .