A). affectionate regard, friendship (not in A. or S.), usu. betw. equals, ἄνδρεσσι κακοῖς συνθέμενοι φ. Thgn. 306 , IG 12.1037 ; ἐπαγγέλλεσθαι φ. Hdt. 7.130 ; εἰς ἀλλήλους φιλίας ἀνακίρνασθαι E. Hipp. 254 (anap.), cf. Democr. 109 , al., Hippias 17 , Antipho Soph. 64 (pl.), And. 3.29 , Pl. Smp. 179c , etc.; φιλίας, inscr. on a bowl (perh. loving-cup), BSA 32.194 (Haliartus, Hellenistic), etc.; ἡ τῆς ψυχῆς φ. διὰ τὸ ἁγνὴ εἶναι, opp. ἔρως, X. Smp. 8.15 , cf. Pl. Phdr. 255e ; opp. ἔχθρα, Isoc. 1.33 , Plot. 3.2.2 ; ἡ φ. τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ θεοῦ ἐστιν Ep.Jac. 4.4 ; opp. μῖσος, Isoc. 15.122 ; φ. θεῶν καὶ ἀνθρώπων Pl. Smp. 188d ; of family affection, X. Hier. 3.7 (pl.); ἐν ταῖς φ. in the family circle, Arist. Po. 1453b19 ; of the regard of dependents towards their superiors, X. An. 1.6.3 ; φ. ἡ πρὸς τὸν δῆμον Isoc. 16.28 ; of friendship between States, ἐχρημάτισε περὶ φιλίας τοῖς Ἀθηναίοις Th. 5.5 ; φ. καὶ ξυμμαχία Id. 6.34 ; τῆς φ. ἀφέσθαι, τὴν φ. διαλύσασθαι, of communities, Isoc. 6.11 , 14.33 : various εἴδη distd. by Arist. EN 1156a7 ff.; by the Stoics, Stoic. 3.24 , 27 , 181 : phrases, φ. πρός τινας ποιήσασθαι X. Mem. 2.6.29 ; παρά τινων φ. λαβεῖν Id. Cyr. 3.1.28 ; τισὶ διὰ φιλίας ἰέναι Id. An. 3.2.8 ; εἰς φ. ἰτέον, ἔρχεται, Pl. Phdr. 237c , Ly. 214d ; ἔστιν ἡμῖν ἐν φ. PMich.Zen. 33.3 (iii B. C.); ἀνανεούμενος τὴν φ. καὶ ζενίαν τὴν πρότερον ὑπάρχουσαν Isoc. Ep. 7.13 ; προλιπόνθ’ ἡμετέρην φ. Thgn. 1102 ; ἔλιπε φ. E. Alc. 930 (lyr.); τῆς φ. ἐξίστασθαί τινι Lys. 8.18 : with Preps., διὰ φιλίας Pl. Plt. 304e ; μετὰ φιλίας X. Mem. 1.2.10 ; διὰ φιλίαν, v. infr.; κατὰ φιλίαν Pl. Lg. 823b :—the person is commonly expressed by πρός τινα, Isoc. 5.32 ; πρὸς ἀλλήλους Id. 9.57 , etc.; less freq. εἰς ἀλλήλους E. Hipp. (v. supr.); also by object. gen., διὰ φιλίαν αὐτοῦ through friendship for him, Th. 1.91 ; φ. ξυνετοῦ friendship with a wise man, Democr. 98 ; so ἡμετέρη φ. friendship with us, Thgn. 600 , 1102 (v. supr.), Isoc. 6.11 (v. supr.); φιλία ἡ σή X. An. 7.7.29 , E Or. 138 , etc.: pl., φ. ἰσχυραί Hdt. 3.82 , Pl. Smp. 182c .

2). friendliness, amiability, φ. ἄνευ τοῦ στέργειν Arist. EN 1126b22 , cf. 1108a28 .

3). later, of lovers, fondness, LXX Pr. 5.19 , Lyr.Alex.Adesp. 1.8 , AP 5.266 ( Agath.).

4). c. gen., of things, fondness, liking for, κέρδους Pl. R. 581a ;[τῶν ἀρχῶν] Arist. Cael. 306a12 .

5). the natural force which unites discordant elements and movements, opp. νεῖκος, Emp. 18 , al., Isoc. 15.268 .

II). Pythag. name for three, Theol.Ar. 16 (not for six, Iamb. In Nic. p.34 P.).