A). lie under, ὑπὸ δὲ ξύλα κεῖται Il. 21.364 ; θεμέλιοι ὑ. Th. 1.93 ; τὸν μηρὸν ὑποκείμενον ἔχειν Arist. IA 712b32 , cf. PA 686a13 , 689b18 : c. dat., τοιαύτης τῆς κρηπῖδος ὑποκειμένης ταῖς πολιτείαις Pl. Plt. 301e : τὰ ὑποκείμενα, opp. τὰ ὑπερκείμενα, Sor. 1.8 .

2). of places, lie close to, ὑποκειμένης τῆς Εὐβοίας ὑπὸ τὴν Ἀττικήν Isoc. 4.108 ; ὑ. τὸ πεδίον τῷ ἱερῷ Aeschin. 3.118 ; λόφος ὑποκείμενος τοῖς Σιννάκοις Plu. Crass. 29 ; τὸ τὴν οἰκουμένην ὑποκεῖσθαι πρὸς τοῦτον τὸν τόπον Arist. Mete. 364a7 , cf. Pr. 941b39 ; <τὰ> πρὸς βορρᾶν καὶ ἄρκτον ὑποκείμενα μέρη τῶν ὀρέων Gp. 2.5.1 ; τὰ ὑποκείμενα ἐδάφη the adjacent soil, D.S. 3.50 ; ἡ-κειμένη χώρα the adjacent country, ibid. (but, the adjacent low lands, Id. 2.37 , Plu. Sert. 17 ); ὄρος ὑπόκειται Plb. 5.59.4 codd.(ἐπίκ- Schweigh.); ὁ ὑποκείμενος ποταμός Id. 3.74.2 ; ὑποκεῖσθαι πρὸς τὴν ο&ψιν to be presented to the sight, Demetr.Lac. Herc. 1013.17 .

3). to be given below in the text, κατὰ τὴν .. συγγραφήν, ἧς τὸ ἀντίγραφον ὑπόκειται PCair.Zen. 355.122 (iii B. C.); γράψον .. τοὺς χαρακτῆρας ὡς ὑπόκειται as below, PMag.Par. 1.408 ; λέγε τὸν λόγον τὸν ὑποκείμενον ib. 230 ; ὡς ὑπόκειται as below, Sammelb. 5231.11 (i A. D.), etc.; also, as set forth, PKlein.Form. 78 (v/vi A. D.).

II). in various metaph. senses,

1). to be established, set before one (by oneself or another) as an aim or principle, ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος ὑποκείσεται shall be my appointed task, Pi. l. c.; δυοῖν ὑποκειμένοιν ὀνομάτοιν two phrases being prescribed, having legal sanction, D. 23.36 ; ὑπόκειται πρῶτον μὲν διωμοσία, δεύτερον δὲ λόγος the prescribed course is .. , ib. 71 ; μένειν ἐπὶ τῶν ὑποκειμένων to abide by one's resolves, Plb. 1.19.6 , 2.51.1 ; μένειν ἐπὶ τῆς ὑ. γνώμης Id. 1.40.5 ; ἐμοὶ ὑπόκειται ὅτι .. for me it is a fixed principle that .. , Hdt. 2.123 , cf. Arist. Oec. 1343b9 ; νομίζω συμφέρειν .. τοῦθ’ ὑποκεῖσθαι D. 14.3 ; τῶν πραγμάτων ἐν οἷς τὰ ὑποκείμενα διαφέρει τῷ εἴδει things of which the principles differ in kind, Arist. Pol. 1275a35 ; τὰς ὑποκειμένας μοίρας τξ/ the conventional 3600 , Ptol. Alm. 5.1 .

2). to be assumed as a hypothesis (cf. ὑπόθεσις 111 ), Pl. Cra. 436d , al.; ὑπέκειτο μὴ οἷόν τε εἶναι .. Id. Erx. 404b ; τούτων ὑποκειμένων Id. Prt. 359a , R. 478e ; τὴν ἐκ τῶν -κειμένων ἀρίστην [πολιτείαν] the best (possible) in the circumstances, opp. to τὴν κρατίστην ἁπλῶς and to τὴν ἐξ ὑποθέσεως, Arist. Pol. 1288b26 ; ὑποκείσθω τι let it be taken for granted, Id. EN 1103b32 , cf. 1129a11 , al., Gal. 15.175 ; ὑποκείσθω ὅτι .. let it be taken for granted that .. , Arist. Pol. 1323b40 ; ὑ. εἶναι τὴν ἡδονὴν κίνησιν Id. Rh. 1369b33 : so with a nom., ὑ. ἡ ἀρετὴ εἶναι .. Id. EN 1104b27 , cf. Rh. 1357a11 : c. part., τοιόνδε ζῷον ὑ. ὄν Id. GA 778b17 : without any Verb, ἡ τοῦ δέρματος φύσις ὑ. γεώδης (sc. εἶναι or οὖσα) ib. 782a29 , etc.: cf. ὑποτίθημι IV. 1 .

3). to be suggested, τρόπῳ τῷ ἐξ ἐμεῦ -κειμένῳ Hdt. 3.40 .

4). to be in prospect, ἐλπὶς ὑπόκειται σφαλεῖσι κἂν αὐτοὺς διασῴζεσθαι Th. 3.84 ; αἱ ὑποκείμεναι προσδοκίαι καὶ αἱ ἐλπίδες D. 19.24 ; παρ’ ὑμῖν ὀργὴ μεγάλη καὶ τιμωρία ὑπόκειται τοῖς τὰ ψευδῆ μαρτυροῦσι is reserved for them, Id. 34.19 , cf. Lycurg. 130 ; δυοῖν κινδύνοιν -κειμένοιν ibid.; ὁρᾶν τὸν θάνατον ὑποκείμενον PPetr. 3p.73 (iii B. C.); φόβου ὑποκειμένου ὅτι οἴσει τι βέβαιον παρὰ σοῦ PSI 4.380.3 (iii B. C.); τοῦτο καὶ τοῖς μηθὲν ἀσεβὲς ἐπιτελεσαμένοις κατὰ τοὺς τοῦ πολέμου νόμους ὑπόκειται παθεῖν Plb. 2.58.10 .

5). to be subject to, submit to, τῷ ἄρχοντι Pl. Grg. 510c ; βασιλεῖ Philostr. VA 3.20 ; πατράσιν POxy. 237 vii 16 (ii A. D.); ἐξετάσεσιν PFlor. 33.14 (iv A. D.); βασάνοις POxy. 58.25 (iii A. D.): abs., pay court to one, ὑποκείσονται δεόμενοι καὶ τιμῶντες Pl. R. 494c ; τῷ λόγῳ to be captivated by the story, Philostr. VA 6.14 ; θρῆνοι -κείμενοι subdued, Id. VS 2.4.2 .

6). to be subject to, liable to a penalty, Supp.Epigr. 6.424 , cf. 415 , 421 , al. (Iconium), PLond. 1.77.53 (vi A. D.): also c. acc., ὑποκείσεται τῷ φίσκῳ δηνάρια πεντακόσια Rev.Phil. 36.61 (Iconium).

7). to be pledged or mortgaged, c. gen., for a certain sum, Is. 6.33 , D. 49.11 , 35 ; ναῦς ὑποκειμένη ἡμῖν Id. 56.4 ; τὰ ὑποκείμενα the articles pledged, Syngr. ap. D. 35.12 ; the mortgaged property, SIG 1044.28 (Halic., iv/iii B. C.); ἐνέχυρα-κείμενα IG 12(7).58 (Amorgos); ὑποκείμενοι, of slaves pledged for a sum of money, D. 27.9 .

b). of payments, to have been granted or allocated, ἀποφαίνουσιν ὑποκεῖσθαι ἐν τῇ γραφῇ τῶν εἰς τὰ ἱερὰ (sc. ὑποκειμένων) δίδοσθαι κτλ. UPZ 21.4 (ii B. C.), cf. 23.21 (ii B. C.), BGU 1197.4 , 1200.28 (both i B. C.): Subst. ὑποκείμενα, = φιλάνθρωπα , salary (ear-marked proceeds of taxes), τὰ ἐπιβάλλοντά μοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ ὑ. PLond. 2.357.9 , cf. 5 (i A. D.); ὑ. αἰτεῖ ἀπὸ τῶν κωμῶν BGU 23.12 (ii/iii A. D.), cf. OGI 665.19 , 26 (Egypt, i A. D.): c. dat., as part of name of specific taxes, ὑ. βασιλικῇ γραμματείᾳ ear-marked for the benefit of .. , PPar. 17.22 (ii A. D.); ὑ. τοπογραμματείᾳ PSI 1.101.18 (ii A. D.), cf. POxy. 1436.23 (ii A. D.), etc.: also in sg., ὑποκείμενον ἐπιστρατηγία BGU 199.14 (ii A. D.), cf. PFlor. 375.22 (ii A. D.), etc.: also c. gen., ὑ. ἐννομίου PRyl. 213.72 , al. (ii A. D.); τοπαρχίας ib. 73 , etc.

8). in Philosophy, to underlie, as the foundation in which something else inheres, to be implied or presupposed by something else, ἑκάστῳ τῶν ὀνομάτων .. ὑ. τις ἴδιος οὐσία Pl. Prt. 349b , cf. Cra. 422d , R. 581c , Ti.Locr. 97e : τὸ ὑποκείμενον has three main applications:( 1 ) to the matter which underlies the form, opp. εἶδος, ἐντελέχεια, Arist. Metaph. 983a30 ;( 2 ) to the substance (matter + form) which underlies the accidents, opp. πάθη, συμβεβηκότα, Id. Cat. 1a20 , 27 , Metaph. 1037b16 , 983b16 ;( 3 ) to the logical subject to which attributes are ascribed, opp. τὸ κατηγορούμενον, Id. Cat. 1b10 , 21 , Ph. 189a31 : applications ( 1 ) and ( 2 ) are distinguished in Id. Metaph. 1038b5 , 1029a1 - 5 , 1042a26 - 31 : τὸ ὑ. is occasionally used of what underlies or is presupposed in some other way, e. g. of the positive termini presupposed by change, Id. Ph. 225a3 - 7 .

b). exist, τὸ ἐκτὸς ὑποκείμενον the external reality, Stoic. 2.48 , cf. Epicur. Ep. 1pp.12,24 U.; φῶς εἶναι τὸ χρῶμα τοῖς ὑ. ἐπιπῖπτον Aristarch. Sam. ap. Placit. 1.15.5 ; τὸ κρῖνον τί τε φαίνεται μόνον καὶ τί σὺν τῷ φαίνεσθαι ἔτι καὶ κατ’ ἀλήθειαν ὑπόκειται S.E. M. 7.143 , cf. 83 , 90 , 91 , 10.240 ; = ὑπάρχω, τὰ ὑποκείμενα πράγματα the existing state of affairs, Plb. 11.28.2 , cf. 11.29.1 , 15.8.11 , 13 , 3.31.6 , Eun. VS p.474 B.; Τίτος ἐξ ὑποκειμένων ἐνίκα, χρώμενος ὁπλις μοῖς καὶ τάξεσιν αἷς παρέλαβε Plu. Comp.Phil.Flam. 2 ; τῆς αὐτῆς δυνάμεως ὑποκειμένης Id. 2.336b ; ἐχομένου τοῦ προσιόντος λόγου ὡς πρὸς τὸν ὑποκείμενον A.D. Synt. 122.17 .

c). ὁ ὑ. ἐνιαυτός the year in question, D.S. 11.75 ; οἱ ὑ. καιροί the time in question, Id. 16.40 , Plb. 2.63.6 , cf. Plu. Comp.Sol.Publ. 4 ; τοῦ ὑ. μηνός the current month, PTeb. 14.14 (ii B. C.), al.; ἐκ τοῦ ὑ. φόρου in return for a reduction from the said rent, PCair.Zen. 649.18 (iii B. C.); πρὸς τὸ ὑ. νόει according to the context, Gp. 6.11.7 .

9). in logical arrangement, to be subject or subordinate, τῇ .. ἰατρικῇ .. ἡ ὀψοποιικὴ .. ὑ. Pl. Grg. 465b ; ὁ τὴν καθόλου ἐπιστήμην ἔχων οἶδέ πως πάντα τὰ ὑποκείμενα Arist. Metaph. 982a23 , cf. APo. 91a11 ; ἑκάστη [τέχνη] περὶ τὸ αὐτῇ ὑ. ἐστι διδασκαλική Id. Rh. 1355b28 .

b). ἡ ὑ. ὕλη the subject-matter of a science or treatise, Id. EN 1094b12 , 1098a28 , Phld. Po.Herc. 1676.3 (pl.); τὸ ὑ. the part affected by a disease, Plb. 1.81.6 .

III). trans., = ὑποτέθειμαι , I have appended, ὧν τὸ καθ’ ἓν ὑπόκειμαι PTeb. 140 (i B. C.); cf. παράκειμαι (Addenda).