ὑδροπάροχος
ὑδρο-πάροχος, ὁ,
A). one who furnishes water for irrigation, POxy. 729.13 , 2128.2 (ii A. D., pl.), etc.:—hence ὑδρο-παροχία, ἡ, Supp.Epigr. 4.515.10 (Ephesus, i A. D.), POxy. 137.22 (vi A. D.); ὑδρο-παρόχιον, τό, PLond. 3.776.19 ; ὑδρο-παροχισμός, ὁ, POxy. 1590.10 (iv A. D.).