A). τεύχω, τυγχάνω A. 1.2 ):—the act of a god, τύχᾳ δαίμονος Pi. O. 8.67 ; ἄπαιδές ἐσμεν δαίμονός τινος τύχῃ E. Med. 671 ; τύχᾳ θεῶν Pi. P. 8.53 ; σὺν θεοῦ τύχᾳ, σὺν Χαρίτων τύχᾳ, Id. N. 6.24 , 4.7 ; θείῃ τύχῃ Hdt. 1.126 , 3.139 , 4.8 , 5.92 . γ/; ἐὰν θεία τις συμβῇ τ. Pl. R. 592a ; θείᾳ τινὶ τύχῃ Id. Ep. 327e ; ἐκ θείας τύχης S. Ph. 1326 ; δαιμονίως ἔκ τινος τ. Pl. Ti. 25e ; πῶς οὖν μάχωμα θνητὸς ὢν θείᾳ τύχῃ; S. Fr. 196 ; ἆρα θείᾳ κἀπόνῳ τάλας τύχῃ [ὄλωλε]; Id. OC 1585 ; ἐμὲ .. δαιμονία τις τύχη κατέχει Pl. Hp.Ma. 304c : ἄσημα δ’ οῡκέτ’ ε’στὶν οἷ φθίνει τύχα Κύπριδος E. Hipp. 371 (lyr.); ἐξεπλήσσου τῇ τ. τῇ τῶν θεῶν Id. IA 351 (troch.); δαίμονος τύχα βαρεῖα Id. Rh. 728 (lyr.); τὰς .. δαιμόνων τ. ὅστις φέρει κάλλιστα Id. Fr. 37 .

b). the act of a human being, πέμψον τιν’ ὅστις σημανεῖ—ποίας τύχας; will order—what action? Id. IT 1209 (troch.).

2). esp. ἀναγκαία τύχη, as a paraphrase for Ἀνάγκη, Necessity, Fate, τέθνηκ’ Ὀρέστης ἐξ ἀναγκαίας τύχης S. El. 48 ; τῆς ἀ. τ. οὐκ ἔστιν οὐδὲν μεῖζον ἀνθρώποις κακόν Id. Aj. 485 ; πρόστητ’ ἀ. τ. ib. 803 ; εἴ τις ἀ. τ. γίγνοιτο Pl. Lg. 806a : also pl., ἀλλ’ ἥκομεν γὰρ εἰς ἀναγκαίας τύχας θυγατρὸς αἱματηρὸν ἐκπρᾶξαι φόνον E. IA 511 .

II). regarded as an agent or cause beyond human control:

1). fortune, providence, fate, πάντα τύχη καὶ μοῖρα, Περίκλεες, ἀνδρὶ δίδωσι Archil. 16 ; ἡμῖν ἐκ πάντων τοῦτ’ ἀπένειμε τύχη Simon. 100 ; πύργοις δ’ ἀπειλεῖ δείν’, ἃ μὴ κραίνοι τύχη A. Th. 426 ; ἐπ’ εὐμενεῖ τύχᾳ Pi. O. 14.15 ; μετὰ τύχης εῡμενοῦς Pl. Lg. 813a ; κατελθὼν δεῦρο πρευμενεῖ τύχῃ A. Ag. 1647 ; ὁρμώμενον βροτοῖσιν εὐπόμπῳ τύχῃ Id. Eu. 93 : personified, Σώτειρα Τύχα Pi. O. 12.2 ; Τ. Σωτήρ A. Ag. 664 , cf. S. OT 80 ; ἐμαυτὸν παῖδα τῆς Τ. νέμων τῆς εὖ διδούσης ib. 1080 ; < Τύχα>. . Προμαθείας θυγάτηρ Alcm. 62 , cf. Pi. Fr. 41 , D.Chr. 63.7 ; πάντων τύραννος ἡ Τύχη ’στὶ τῶν θεῶν Trag.Adesp. 506 , cf. 505 ; Τύχα, μερόπων ἀρχά τε καὶ τέρμα .. προφερεστάτα θεῶν Lyr.Adesp. 139 .

2). chance, regarded as an impersonal cause, τύχη φορὰ ἐξ ἀδήλου εἰς ἄδηλον, καὶ ἡ ἐκ τοῦ αὐτομάτου αἰτία δαιμονίας πράξεως Pl. Def. 411b ; coupled with τὸ αὐτόματον, Arist. Ph. 195b31 , al.; defined as αἰτία ἄδηλος ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ Stoic. 2.281 ; πειρῶ τύχης ἄνοιαν ἀνδρείως φέρειν Men. 812 ; τὰ τῆς τύχης φέρειν δεῖ γνησίως τὸν εὐγενῆ Antiph. 281 , cf. Apollod.Com. 17 , Alex. 252 , Men. 205 ; οὐκ ἔχουσιν αἱ τ. φρένας Alex. 287 ; τῆς ἀναγκαίας μέν, ἀγνώμονος δὲ τ. οὐχ ὡς δίκαιον ἦν, ἀλλ’ ὡς ἐβούλετο, κρινάσης τὸν ἀγῶνα D. Ep. 2.5 ; personified and said to be blind, Men. 417b , Kon. 14 , Plu. 2.98a ; τί δ’ ἂν φοβοῖτ’ ἄνθρωπος, ᾧ τὰ τῆς τ. κρατεῖ, πρόνοια δ’ ἐστὶν οὐδενὸς σαφής; S. OT 977 ; ἂν μὲν ἡ τ. συνεπιλαμβάνηται .. , ἂν δ’ ἀντιπίπτῃ τὰ τῆς τ., Plb. 2.49.7 , 8 ; ἡ Τ. σχεδὸν ἅπαντα τὰ τῆς οἰκουμένης πράγματα πρὸς ἓν ἔκλινε μέρος Id. 1.4.1 , cf. 1.63.9 , 2.38.5 , 36.17.1 ; τῆς Τ. ὥσπερ ἐπίτηδες ἀναβιβαζούσης ἐπὶ σκηνὴν τὴν τῶν Ῥοδίων ἄγνοιαν Id. 29.19.2 , cf. 23.10.16 , Dem.Phal. 39J. ; οὐκ ἂν ἐν τύχῃ γίγνεσθαι σφίσι would not depend on chance, Th. 4.73 ; ὁ πόλεμος φιλεῖ ἐς τύχας περιίστασθαι Id. 1.78 , cf. 69 ; τύχῃ by chance, S. Ant. 1182 , Ph. 546 , Th. 1.144 , etc.; opp. φύσει, Pl. Prt. 323d ; ἀπὸ τύχης, opp. ἀπὸ παρασκευῆς, Lys. 21.10 ; opp. ἀπὸ φύσεως, Arist. Metaph. 1032a29 ; ἀπὸ τ. ἀπροσδοκήτου Pl. Lg. 920d ; ἐκ τύχης Id. Phdr. 265c , R. 499b , etc.; διὰ τύχην Isoc. 4.132 , 9.45 ; δίκαιος οὐδεὶς ἀπὸ τύχης οὐδὲ διὰ τὴν τ. Arist. Pol. 1323b29 ; κατὰ τύχην Th. 3.49 , X. HG 3.4.13 ; τῆς τ. εὖ μετεστεώσης Hdt. 1.118 ; τὸ τῆς τ. ἀφανές E. Alc. 785 , cf. D. 4.45 .

III). regarded as a result:

1). good fortune, success, δὸς ἄμμι τ. εὐδαιμονίην τε h.Hom. 11.5 ; μοῦνον ἀνδρὶ γένοιτο τ. Thgn. 130 ; τ. μόνον προσείη Ar. Av. 1315 (lyr.); εἴ οἱ τ. ἐπίσποιτο Hdt. 7.10 .δ/, cf. 1.32 ; σὲ γὰρ θεοὶ ἐπορῶσι· οὐ γὰρ ἄν .. ἐς τοσοῦτο τύχης ἀπίκευ ib. 124 ; ἐπειδήπερ ἐν τούτῳ τύχης εἰσί Th. 7.33 ; σὺν τύχᾳ Pi. N. 5.48 , cf. S. Ph. 775 ; σὺν τ. τινί A Ch. 138 , cf. Th. 472 ; τύχᾳ Pi. N. 10.25 , E. El. 594 (lyr.); οὐ πεποιθότες τύχῃ not believing in our good fortune, A. Ag. 668 ; γλῶσσαν ἐν τύχᾳ νέμων ib. 685 (lyr.); σοφῶν γὰρ ἀνδρῶν ταῦτα, μὴ ’κβάντας τύχης, καιρὸν λαβόντας, ἡδονὰς ἄλλας λαβεῖν without stepping out of success already attained, E. IT 907 ; τὰς γὰρ παρούσας οὐχὶ σῴζοντες τ. ὤλοντ’ ἐρῶντες μειζόνων ἀβουλίᾳ Id. Fr. 1077 : c. gen. rei, Ζεῦ τέλεῑ, αἰδῶ δίδοι καὶ τύχαν τερπνῶν γλυκεῖαν Pi. O. 13.115 .

2). ill fortune, τὰς ἐκ θεῶν τύχας δοθείσας .. φέρειν S. Ph. 1317 ; κατὰ τύχας in misfortune, opp.κατὰ .. εὐπραγίας, Pl. Lg. 732c ; τοιαύτῃσι περιέπιπτον τύχῃσι Hdt. 6.16 ; τύχῃ by ill-luck, opp. ἀδικίᾳ, Antipho 6.1 ; opp. προνοίᾳ, Id. 5.6 ; ἔστιν ἡ τ. τοῦ ἄρξαντος the ill-luck is his who began the fray, Id. 4.4.8 ; of death, ἢν χρήσωνται τύχῃ, i. e. if they are killed, E. Heracl. 714 , cf. And. 1.120 , X. Cyn. 5.29 ; δεχομένοις λέγεις θανεῖν σε, τὴν τ. δ’ αἱρούμεθα A. Ag. 1653 ; τ. ἑλεῖν Id. Supp. 380 , cf. Pr. 106 , 274 , 290 (anap.); ὦ τῆς ἀώρου θύγατερ ἀθλία τύχης E. Hec. 425 : personified, εἰ μὴ τὴν Τ. αὐτὴν λέγεις *misfortune herself, ib. 786 .

3). in a neutral sense, mostly in pl. 'fortunes', ποίαις ὁμιλήσει τύχαις Pi. N. 1.61 ; πρὸς τὸ παρὸν ἀεὶ βουλεύεσθαι καὶ ταῖς τ. ἐπακολουθεῖν Isoc. 6.34 ; τὴν ἐλπίδ’ οὐ χρὴ τῆς τ. κρίνειν πάρος the event, S. Tr. 724 ; ἐπὶ τῇσι παρεούσῃσι τύχῃσι Hdt. 7.236 ; ἐγὼ δὲ τὴν παροῦσαν ἀντλήσω τ. A. Pr. 377 ; φέρειν ἀνάγκη τὰς παρεστώσας τ. E. Or. 1024 : c. gen. rei, κοινὰς εἶναι τὰς τ. τοῖς ἅπασι καὶ τῶν κακῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν Lys. 24 . 22 .

4). the quality of the fortune or fate may be indicated by an Adj., ἀγαθὴ τ. or ἡ ἀγαθὴ τ., A. Ag. 755 (lyr.), Ar. Pax 360 , D. Ep. 4.3 , etc.; πολλῇ χρῷτ’ ἂν ἀγαθῇ τ. Pl. Lg. 640d ; freq. in prayers and good wishes, εὐχώμεσθα Διὶ .. θεσμοῖς τοῖσδε τ. ἀγαθὴν καὶ κῦδος ὀπάσσαι Sol. [31] ; θεὸς τ. ἀγαθάν (sc. δότω) GDI 1930 , al. (Delph., ii B. C.): in nom., θεός, τύχα ἀγαθά IG 42(1).47.1 , 121.1 (Epid., iv B.C.), 73.1 (ibid., iii B.C.): freq. in dat., ἀγαθῇ τύχῃ by God's help, Lat. quod di bene vortant, ἀγαθᾷ τύχᾳ ib. 103.119 (ibid., iv B. C.); ἀλλ’ ἴωμεν ἀγαθῇ τ. Pl. Lg. 625c ; ταῦτα ποιεῖτ’ ἀγ. τ. D. 3.18 ; τύχῃ ἀγαθῇ And. 1.120 , Pl. Smp. 177e , Cri. 43d , etc.; in Com. with crasis, ἡγοῦ δὴ σὺ νῷν τύχἀγαθῇ Ar. Av. 675 , cf. 436 , Ec. 131 , Nicostr.Com. 19 ; as a formula in treaties, decrees, etc., Αάχης εἶπε, τύχῃ ἀγαθῇ τῇ Ἀθηναίων ποιεῖσθαι τὴν ἐκεχειρίαν Decr. ap. Th. 4.118 , etc.; ἀγ. τ. τῇ Ἀθηναίων IG 12.39.40 ; also ἐπ’ ἀγαθῇ τ. Ar. V. 869 , cf. Pl. Lg. 757e ; μετ’ ἀγαθῆς τ. ib. 732d ; τύχῃ ἀμείνονι, ἐπ’ ἀμείνοσι τύχαις, ib. 856e , 878a ; also τύχᾳ σὺν ἔσλᾳ Sapph. Supp. 9.4 ; ἐπὶ τύχῃσι χρηστῇσι Hdt. 1.119 : with κακός or equivalent words, τ. παλίγκοτος A. Ag. 571 ; ἡ δέ τοι τ. κακὴ μὲν αὕτη γ’ ἀλλὰ συγγνώμην ἔχει S. Tr. 328 ; ἐν τοιᾷδε κείμενος κακῇ τ. Id. Aj. 323 ; τίς τῆσδ’ ἔτ’ ἐχθίων τύχη; A. Pers. 438 ; πρὶν αἰσχρᾷ περιπεσεῖν τύχῃ τινί E. Hec. 498 ; ὅταν τις ἡμῶν δυστυχῆ λάβῃ τ. Id. Tr. 471 , cf. Th. 5.102 ; ἀλιτηριώδης τ. Pl. Lg. 881e ; ποινὴν καὶ κακὴν τ. S.E. M. 5.16 .

5). with gen. (or possess. Adj.) of the person who enjoys or endures the fortune or fate, τῶν ἐν Θερμοπύλαις θανόντων εὐκλεὴς μὲν ἁ τύχα, καλὸς δ’ ὁ πότμος Simon. 4.2 ; θεῶν δ’ ὄπιν ἄφθιτον αἰτέω, Εέναρκες, ὑμετέραις τύχαις Pi. P. 8.72 ; ὤμοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τ. S. Aj. 980 ; κατεδάκρυσε τὴν ἑαυτοῦ τ. X. Cyr. 5.4.31 ; ἐπὶ τῇ τῶν Ἀρκάδων τ. ἥσθησαν Id. HG 7.1.32 ; πρὸς τὰς τ. τῶν ἐναντίων ἐπαίρεσθαι Th. 6.11 ; τῆς ὑμετέρας τ. D. 1.1 ; τὴν ἰδίαν τ. τὴν ἐμὴν καὶ τὴν ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου Id. 18.255 .

IV). the τ. or ἀγαθὴ τ. of a person or city is sts. thought of as permanently belonging to him or it, as a faculty for good fortune, destiny, almost = δαίμων 1.2 , 11.3 , τὸν δαίμονα καὶ τὴν τ. τὴν συμπαρακολουθοῦσαν τῷ ἀνθρώπῳ φυλάξασθαι Aeschin. 3.157 ; ἐπισφαλές ἐστι πιστεύειν ἀνδρὸς ἑνὸς τύχῃ τηλικαῦτα πράγματα Plu. Fab. 26 ; νὴ τὴν σὴν τ. Arr. Epict. 2.20.29 : personified, θύειν Τύχῃ Ἀγαθῇ πατρὸς καὶ μητρὸς Ποσειδωνίου κριόν SIG 1044.34 (Halic., iv/iii B. C.); a statue of the Τύχη of the City of Antioch executed by Eutychides, Paus. 6.2.7 : so of rulers, ἀγαθῇ τύχῃ τῇ Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος OGI 16 (Halic., iii B.C.); διὰ τὴν τ. τοῦ θεοῦ καὶ κυρίου βασιλέως BGU 1764.8 (i B. C.); νὴ τὴν Καίσαρος τ. Arr. Epict. 4.1.14 ; ὀμνύω τὴν .. Σεβαστοῦ τ. Sammelb. 7440.19 (ii A. D.), cf. BGU 1583.23 (ii A. D.); of officials, e.g. the ἐπιστράτηγος, ἐάν σου τῇ εὐμενεστάτῃ τύχῃ δόξῃ Sammelb. 7361.21 (iii A. D.).

2). = Lat. Fortuna; Τ. Σωτήριος, = Fortuna Redux, Mon.Anc.Gr. 6.7 ; Τ. Πρωτογένεια, = F. Primigenia, SIG 1133 (Delos, ii B. C.).

3). position, station in life, ἐγὼ μὲν δὴ τοιαύτῃ συμβεβίωκα τύχῃ .. , σὺ δ’ ὁ σεμνὸς .. σκόπει .. ποίᾳ τινὶ κέχρησαι τύχῃ .. τὸ μέλαν τρίβων κτλ. D. 18.258 ; πάσῃ τ. καὶ ἡλικίᾳ BCH 15.184 , 198 , 204 (Panamara); οἰκέτης τὴν τ. Ael. NA 7.48 ; ἀμφίβολόν ἐστι πότερον ἡλικίας τοὔνομα ἢ τύχης Poll. 3.76 ; οἱ δουλικὴν τ. εἰληχότες POxy. 1186.5 (iv A. D.), cf. 1101.7 , 11 , 21 , 24 (iv A. D.), etc.; rank, βουλευτικὴ τ. PLond. 3.1015.1 , 4 (vi A. D.), cf. Cod.Just. 1.3.52.1 , 4.20.15.1 , 9.5.2 .

V). Astrol. uses:

1). = Σελήνη , Vett. Val. 126.15 ; ἀγαθὴ τ. the κλῆρος of the moon, Cat.Cod.Astr. 4.81 .

2). ἀγαθὴ and κακὴ τ. names of two of the twelve regions, Vett. Val. 69.13 , 14 .

VI). Pythag. name for 7 , Theol.Ar. 44 .