A). τύγχανον Od. 14.231 ,(παρετ-) Il. 11.74 : fut. τεύξομαι 16.609 , Od. 19.314 , Ar. Eq. 112 , Lys. 18.23 (also as fut. Med. of τεύχω): aor. 2 ἔτῠχον, Ep. τύχον, Il. 5.287 , 587 , etc.; Ep. subj. τύχωμι, -ῃσι, 7.243 , 11.116 ; later also τετύχῃσι, Max. 577 ; late Ep. opt. τετύχοιμι Man. 3.299 : Ep. also aor. 1 ἐτύχησα Il. 15.581 , al., Hes. Fr. 15 : pf. τετύχηκα (intr.) Od. 10.88 (part. τετυχηκώς, v.l. τετυχηώς. Il. 17.748 ), Th. 1.32 , (trans.) X. Cyr. 4.1.2 , Isoc. 3.59 ; later also τέτευχα, D. 21.150 (cod. S), Arist. EN 1119a10 , PA 647b15 , freq. later, PEnteux. 6.7 (iii B. C.), UPZ 123.30 (ii B. C.), PStrassb. 98.10 (ii B. C.), Inscr.Prien. 108.287 (ii B. C.), etc.; Dor. pf. inf. τετεύχεν SIG 398.5 (Cos, iii B. C.); but Ion. plpf. ἐτετεύχεε Hdt. 3.14 ; τέτυχα v.l. in Ep.Hebr. 8.6 , v.l. in J. BJ 7.5.4 ,(συν-) Aristeas 180 , etc.; part. τετυχώς Jahresh. 29 Beibl. 163 (Stara Zagora):— Med., aor. 1 τεύξασθαι LXX 2 Ma. 15.7 :— Pass., impf. ἐτυγχάνετο Ant.Lib. 39.3 (dub.): elsewh. in compds, aor. 1 ἐτεύχθην (ἐν-) Plb. 35.6.1 : pf. τέτευγμαι (ἐπι-) Id. 6.53.2 .

A). happen to be at a place, εἴ πέρ τε τύχῃσι μάλα σχεδόν even if she be quite near, Il. 11.116 ; μὴ σύ γε κεῖθι τύχοις may'st thou not be there, Od. 12.106 ; πέτρη τετύχηκε διαμπερὲς ἀμφοτέρωθεν 10.88 ; πεδίοιο διαπρύσιον τετυχηκώς Il. 17.748 (but in these last two places the meaning may be 'has been made' (though not by human agency), cf.[ γαῖα] οὐδ’ εὐρεῖα τέτυκται Od. 13.243 ; γυναικὸς ἄρ’ ἀντὶ τέτυξο Il. 8.163 , etc.; v. ad fin.).

2). of events, and things generally, happen to one, befall one, come to one's lot, c. dat. pers., οὔνεκά μοι τύχε πολλά because much fell to me, Il. 11.684 ; καί μοι μάλα τύγχανε πολλά Od. 14.231 ; θέλοιμ’ ἂν ὡς πλείστοισι πημονὰς τυχεῖν A. Pr. 348 , cf. Pers. 706 (troch.); οἷ’ αὐτοῖς τύχοι S. Ph. 275 ; εἴ τι δεσπόταισι τυγχάνει E. Alc. 138 : abs., εἰ δ’ αὖθ’, ὃ μὴ γένοιτο, συμφορὰ τύχοι A. Th. 5 , cf. Ag. 347 , etc.; ἄριστα πρὸς τὸ τυγχάνον E. Hel. 1290 , cf. Ion 1511 .

b). aor. part. ὁ τυχών, the first one meets, any chance person, Hes. Th. 973 , Pl. R. 539d , etc.; οἱ τ. everyday men, the vulgar, X. Mem. 3.9.10 , etc.; εἷς ἦν τῶν τ. Isoc. 10.21 ; οὐχ ὁ τ. ἀνήρ, of Moses , Longin. 9.9 : so of things, τὸ τυχόν any chance result, Pl. Ti. 46e ; ὃν ἐξαλείφει πρόφασις ἡ τυχοῦσ’ ὅλον E. Fr. 1041 ; οὐχ ὁ τ. λόγος no common discourse, Pl. Lg. 723e ; σύνεσιν οὐ τὰν τυχοῦσαν Archim. Spir.Praef.; οἱ τ. φόβοι trifling fears, Lycurg. 37 ; καίπερ τὸ τ. καταβαλοῦσιν though they may have paid a trifling sum, Str. 5.2.7 :—Math., τυχὸν σημεῖον any point (at random), Euc. 1.5 , cf. 6.9 ; ἄλλα, ἃ ἔτυχεν, ἰσάκις πολλαπλάσια any other equimultiples taken at random, Id. 5.4 .

3). in 3 sg. aor. or impf., impers. (sts. also pers.) in relat. clauses, as (when, where, etc.) it (he, she, etc.) happened (may happen, etc.), i. e. anyhow, at any time, place, etc., καὶ ἀρχομένοις καὶ μεσοῦσι καὶ ὅπως ἔτυχέ τῳ at the beginning, middle, or any other point, Th. 5.20 ; ὡς ἔτυχε ζημιοῦσθαι to be penalized just anyhow, X. Mem. 3.9.13 ; οὐχ ὡς ἔτυχεν in no ordinary manner, Men. Sam. 79 , BMus.Inscr. 4.481 *. 340 (Ephesus, ii A. D.); τὴν μὲν δικαίαν, τὴν δ’ ὅπως ἐτύγχανεν just anyhow, E. Hipp. 929 ; ἀποτετμάσθω δύο τμάματα ὡς ἔτυχεν let two segments be cut off at random, Archim. Con.Sph. 24 ; χώρᾳ γ’ ἐν ᾗ ἔτυχε X. Oec. 3.3 ; ὅπου ἔτυχεν Id. Cyr. 8.4.3 ; ὅπου ἂν τύχῃ Pl. Prt. 242e ; ὁπότε τύχοι sometimes, Pl. Phd. 89b ; ὅταν τύχῃ sometimes, E. El. 1169 (lyr.); but, at any odd time, Th. 1.142 ; ἡνίκ’ ἂν τ. D. 1.3 ; ἂν τύχῃ, εἰ τύχοι, it may be, Pl. Cra. 430e , Hp.Mi. 367a ; τὸ δέ, εἰ ἔτυχεν, οὐχ οὕτως ἔχει Id. Cra. 439c ; εἰ οὕτως ἔτυχεν Arist. Cat. 8b12 ; τὸ ὅπῃ ἔτυχεν mere chance, Pl. Phlb. 28d : with attraction of the relat. Pron., τὸ οἷς ἔτυχε προσκρούειν Plu. Cic. 27 ; ὡμίλει ᾧ τύχοι Plb. 26.1.3 ; ὧν ἔτυχε πιμπλάμενος Luc. Vit.Auct. 9 ; οὐδὲ γὰρ ὧν ἔτυχ’ ἦν they were not just any acts, D. 18.130 .

b). c. acc. et inf., ἔτυχε ὄμβρον συνεργῆσαι Plu. Alc. 28 , cf. Ael. NA 5.6 ; ἔτυχεν ὥστε .. D.C. 39.12 .

4). sts. the Verb agrees in person and number with the subject of the principal clause, perhaps by assimilation, ἀπαίροντες ἀπὸ τῆς Πελοποννήσου ὁπόθεν τύχοιεν, for ὁπόθεν τύχοι, Th. 4.26 , cf. 93 , 5.56 , 7.70 , Pl. Tht. 179c ; ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῦτο λέγουσι they say just anything, Id. Prt. 353a ; ὅ τι ἂν τύχωσι, τοῦτο πράξουτιν Id. Cri. 45d , cf. Grg. 522c , Smp. 181b ; ἀναφύονται ὁπόθεν ἂν τύχῃ ἕκαστος Id. Tht. 180c ; ὡς ἐτύγχανον ἕκαστοι, ηὐλίζοντο X. An. 2.2.17 , cf. 3.1.3 ; τάχ’ ἄν, εἰ τύχοιεν, σωφρονέστεροι γένοιντο D. 15.16 ; δουλεύειν μᾶλλον ἢ μεθ’ ὁποτέρου ἂν τύχωσι τούτων ἐλευθέρους εἶναι Th. 8.48 ; πρὸς ὀργὴν ἥν τινα τύχητε ἔστιν ὅτε σφαλέντες τὴν τοῦ πείσαντος μίαν γνώμην ζημιοῦτε yielding to the impulse of the moment, Id. 3.43 ; εἶτ’ οὐκ ἐλήρουν ὅ τι τύχοιμ’ Ar. Ra. 945 : with attraction of the relat. Pron., οὓς ἂν τύχῃς ἐπαινῶν Isoc. 12.206 .

5). neut. part. τυχόν, used abs. like ἐξόν, παρόν , etc., since it so befell, οὕτως τ. Luc. Symp. 43 .

b). as Adv., perchance, perhaps, Isoc. 4.171 , X. An. 6.1.20 , Pl. Alc. 2.140a , 150c , D. 18.221 , 21.41 , Men. Pk. 184 , 1 Ep.Cor. 16.6 ; τ. ἴσως Epich. 277 , E. Fr. 953.9 , Men. Epit. 287 , Plb. 2.58.9 ; τυχὸν μὲν .. , τυχὸν δὲ .. Arr. An. 1.10.6 , etc.

II). joined with the part. of another Verb to express a coincidence, τύχησε γὰρ ἐρχομένη νηῦς a ship happened to be, i. e. was just then, starting, Od. 14.334 ; ξεῖνος ἐὼν ἐτύχησε παρ’ ἱπποδάμοισι Γερηνοῖς Hes. Fr. 15.3 , cf. Semon. 7.19 , Pi. N. 1.49 ; πρυτανεία ἣ ἂν τυγχάνῃ πρυτανεύουσα IG 12.63.27 , cf. 52 ; τὰ νοέων τυγχάνω what I happen to have, i.e. have at this moment, in my mind, Hdt. 1.88 , cf. 8.65 , 68 . ά; ἐτετεύχεε ἐπισπόμενος Id. 3.14 ; ὃ τυγχάνω μαθών which I have just learnt, S. Tr. 370 ; παρὼν ἐτύγχανον I was by just then, Id. Aj. 748 ; τυγχάνει καθεύδων he is sleeping just now, Ar. V. 336 (troch.); ἔτυχον στρατευόμενοι they were just then engaged in an expedition, Th. 1.104 ; ἔτυχε κατὰ τοῦτο καιροῦ ἐλθών he came just at this point of time, Id. 7.2 ; ἥτις δέ τοι μάλιστα σωφρονεῖν δοκεῖ, αὕτη μέγιστα τυγχάνει λωβωμένη she is just the one who .. , Semon. 7.109 ; but freq. τυγχάνω cannot be translated at all, esp. in phrase τυγχάνω ὤν, which is simply = εἰμί , S. Aj. 88 , Ar. Pl. 35 , Pl. Prt. 313c , etc.

2). the part. ὤν is sts. omitted, ὁ γὰρ μέγιστος τυγχάνει δορυξένων S. El. 46 ; εἴ σοι χαρτὰ τυγχάνει τάδε ib. 1457 ; νῦν δ’ ἀγροῖσι τυγχάνει ib. 313 ; ἔνδον γὰρ ἄρτι τυγχάνει Id. Aj. 9 ; εἴ τις εὔνους τυγχάνει Ar. Ec. 1141 ; εἰ σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων τούτων Pl. Prt. 313e , cf. Grg. 502b , R. 369b , al.: sts. τυγχάνειν is used much like εἶναι, Σωτὴρ γένοιτ’ ἂν Ζεὺς ἐπ’ ἀσπίδος τυχών A. Th. 520 ; οὐκ ἀποδάμου τυχόντος not being absent, Pi. P. 4.5 (cf. τόσσαις) ; ποῦ χρὴ τηνικαῦτα τυγχάνειν; E. IA 730 ; τ. ἐν ἐμπύροις to be engaged in .. , Id. Andr. 1113 ; freq. in Arist., δύο μέρη τετύχηκεν ἐξ ὧν ἡ πόλις Pol. 1318a31 , cf. 1289b16 , Top. 151b11 ; also in later Gr., τὰ ἑπτάμηνα γόνιμα τυγχάνειν Sor. 1.55 , cf. 69 , al.; νέος πάνυ τυγχάνων PLips. 40 ii 7 (iv A. D.), etc.:— Phryn. 244 rejects this usage in Attic.

b). τυγχάνον, = τὸ ἐκτὸς ὑποκείμενον , the external reality, e. g. αὐτὸς ὁ Δίων as distd. both from the word (φωνή) Δίων and its meaning, Stoic. 2.48 .

c). τὰ πράγματα τυγχάνοντα καλοῦσι (sc. οἱ Στωϊκοί), τέλος γὰρ τὸ τυχεῖν τούτων, ib. 77 .

3). later c. inf., τυγχάνομεν ἐπιδεδωκέναι we happen to have handed in .. , we have just handed in .. , PTeb. 796.13 (ii B. C.), cf. PSI 10.1118.8 (i A. D.), 1.39.4 (ii A. D.), Heliod. et Antyll. ap. Orib. 44.8.21 , 25 , 44.23.21 , Gal. 18(2).394 .

B). gain one's end or purpose, succeed, οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας Il. 23.466 ; εἰ τύχῃ τις ἔρδων Pi. N. 7.11 , cf. 55 ; τὸ τυχεῖν, = νίκη , Id. O. 2.51 ; πείθειν .. τυγχάνειν θ’ ἅμα E. Hec. 819 ; εἰ τύχοιμεν Th. 4.63 ; τυχόντες if successful, opp. σφαλέντες, Id. 3.39 , cf. 82 , Pi. P. 10.62 ; τυγχάνουσι καὶ ἀποτυγχάνουσι Arist. Po. 1450a3 ; ὀρθῶς πράττειν καὶ τ. Pl. Euthd. 280a ; gain one's request, Hdt. 1.213 (so τυχόντα γνώμης in Th. 3.42 ); in speaking, to be right, τί νιν καλοῦσα .. τύχοιμ’ ἄν; A. Ag. 1233 , cf. Ch. 14 , 317 (lyr.), S. Ph. 223 , OC 1580 ; Δίκαν νιν προσαγορεύομεν τυχόντες καλῶς A. Ch. 950 (lyr.):— Pass., impers., αὐτῷ πρὸς τὸ ἔργον οὐδὲν ἐτυγχάνετο nothing went right, dub. in Ant.Lib. 39.3 :—in part. τυχήσας or τυχών, combined with νύξε, βάλε, οὖτα, etc., pierce, wound, etc., successfully, so that the whole phrase means hit, ἔγχεϊ νύξε κατὰ κληῗδα τυχήσας Il. 5.579 , cf. 858 , 12.394 ; βάλε δουρὶ κατὰ ζωστῆρα τυχήσας ib. 189 ; ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας βεβλήκει 4.106 , cf. 5.98 , 582 , 13.371 , 397 , Od. 19.452 , al.; also conversely, θηρητὴρ ἐτύχησε βαλών Il. 15.581 ; βαλὼν τύχω Hdt. 3.35 ; also apart from such combinations, hit, c. gen., προβιβάντος Il. 16.609 ; μηρίνθοιο 23.857 ; τ. τοῦ σκοποῦ Pl. Lg. 717b , cf. R. 523b , Th. 2.35 , X. An. 3.2.19 , Ap. 1 : c. dupl. gen., εἰ .. τοῦ παιδὸς .. τύχω μέσης τῆς καρδίης Hdt. 3.35 : abs., ἤμβροτες οὐδ’ ἔτυχες Il. 5.287 ; αἰ κε τύχωμι 7.243 , Od. 22.7 .

II). hit upon, light upon:

1). meet, fall in with persons, Αακεδαίμονι .. τυχήσας having met [him] in Lacedaemon, Od. 21.13 : c. gen., θρηνητοῦ A. Ag. 1075 ; τριακτῆρος ib. 172 (lyr.); ἀγαθῶν ἀνδρῶν Lys. 2.5 ; γυναικῶν X. Smp. 9.7 : with a predicate added, μή τευ μελαμπύγου τύχῃς Archil. 110 ; προφρόνων Μοισᾶν τ. Pi. I. 4(3).43(61) ; θεῶν ἀμεινόνων τ. E. Heracl. 351 ; ἐμοῦ .. οἰκητοῦ S. OT 1450 , cf. 677 ; ἡμῶν τ. οἵων σε χρή E. Hel. 1300 , cf. Lys. 18.23 ; ἐρωτᾶτε αὐτοὺς ὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον X. An. 5.5.15 ; τοῦ δαίμονος .. κακοδαίμονος Ar. Eq. 112 .

2). light on a thing, τύχε γάρ ῥ) ἀμάθοιο βαθείης Il. 5.587 ; attain, obtain a thing, c. gen., πομπῆς καὶ νόστοιο Od. 6.290 ; αἰδοῦς Thgn. 253 , cf. 256 ;[οἴκτου] A. Pr. 241 ; ξυγγνώμης Th. 7.15 ; τῆς ἀξίας Ar. Av. 1223 ; of meeting with misfortunes, βίης τυχεῖν meet with, suffer violence, Hdt. 9.108 ; τραυμάτων, κακῶν, A. Ag. 866 , E. Hec. 1280 ; δίκης, κρίσεως, Pl. Grg. 472d , Phdr. 249a , cf. Lg. 869b : abs., have the lot or fate, ἄλλος μὲν ἀποφθίσθω ἄλλος δὲ βιώτω, ὅς κε τύχῃ Il. 8.430 ; τὴν παρὰ Δαρείου αἰτήσας ἔτυχε μισθόν Hdt. 5.23 (where τὴν is governed by αἰτήσας).

b). after Hom. also c. acc. of neut. Adj. or Pron., τὰ πρόσφορα A. Ch. 711 , cf. Eu. 30 , S. OC 1106 , Ph. 509 (lyr.), E. Med. 758 , Hec. 51 : later the acc. is used more freely, τ. ἐπίστασιν Sammelb. 5235.15 (i A. D.); ὑπογραφήν BGU 615.23 (ii A. D.); βοήθειαν PGoodsp.Cair. 15.14 (iv A. D.); εὐκαιρίαν PSI 9.1082.5 (iv A. D.); τὰ γυναίκια δεσμὸν οὐδένα βούλεται τυγχάνειν Sor. 1.70b .

c). after either case a gen. pers. may be added, obtain a thing from a person, ὧν δέ σου τυχεῖν ἐφίεμαι S. Ph. 1315 ; σου τοῦτο τ. Id. OC 1168 ; or the pers. may be added with a Prep., τ. ἐπαίνου ἔκ τινος Id. Ant. 665 ; παρὰ σεῖο τ. φιλότητος Od. 15.158 ; τιμίαν ἕδραν παρ’ ἀνδρῶν A. Eu. 856 (dub.); αἰδοῦς ὑπό τινος X. Cyr. 1.6.10 , cf. Mem. 4.8.10 , etc.: abs., χρὴ πρὸς μακάρων τυγχάνοντ’ εὖ πασχέμεν Pi. P. 3.104 .

d). c. inf., οἶμαί σου τεύξεσθαι μεθεῖναί με Pl. Phlb. 50d ; ἐὰν ψαῦσαι τοῦ νεκροῦ τύχωμεν Plu. Pel. 33 ; οὐ τυχὼν ἐπιδείξειν ( = ἐπιδεῖξαι ) not having succeeded in proving, PPetr. 3p.153 (iii B. C.).(Τυ-γ-χ-άνω, with ἐτύχησα, τετύχηκα, is formed from the aor. τυχ-εῖν, which was orig. the aor. Pass. (with act. form) of τεύχω 'make'; ἔτυχε = factum est, as ἔτραφον = I was nourished (v. τρέφω); senses A. 1.1 - 3 are the oldest and are parallel to τεύχω 11 (esp. Pass.); many of the forms belong equally to both verbs; τιτύσκομαι like wise belongs to both verbs; τ(ἐυχ- from Θ(ἐυχ-, cf. ἀποθύσκειν, ἐνθύσκει, συνθύξω, and perh. Germ. taugen 'to be capable, useful', Engl. dow, doughty.)