τροπαιόφορος
τροπαιόφορ-ος (parox.), ον,
A). bringing trophies, Κύπρι AP 5.293.24 ( ); bearing a trophy or emblem of victory, Νίκη ; 18.26 Ζεὺς τ., = Lat.Jupiter Feretrius, ; 10.9 εἰκόνες Rom. 16 .
2). a coin, Inscr.Délos 1439 Cb 1 , 1443 A i 141 (ii B. C.).