τριλγλώχις
τριλγλώχῑς, ῑνος, ὁ, ἡ,
A). three-barbed, ὀϊστός, ἰός, , 5.393 11.507 ; τριγλώχινα (sc. Σικελίαν) Fr. 322 ; τ. ὑμένες tricuspid valves of the heart, Erasistratei ap. , 5.548 UP 6.14 : in later writers with a neut. Subst., ἄορι τ. Del. 31 ; τ. τόξα ap. ; βέλη τ. .—The nom. form 6.88 τριγλώχιν is cited from ( Fr. 248 ) and from ( Fr. 382 ( = Aet.Oxy. 2079.36 )) by in Theod. 1.267 H.