A). τιέμεν Od. 15.543 : impf. ἔτιον Il. 5.467 , etc.; Ep. τῖον ib. 536 , 18.81 ; Trag. τίον A. Th. 775 (lyr.); Ion. τίεσκον Il. 13.461 : fut. τίσω 9.142 , τείσω Philic. in Stud.Ital. 9.46 (iii B.C.): aor. ἔτισα Il. 1.244 , 9.118 , al.; poet. τῖσα Supp.Epigr. 3.553 (Thrace, v. A.D.):— Med., Hes. Th. 428 :— Pass., Ion. impf. τιέσκετο Il. 4.46 ; part. τῑεσκόμενοι IGRom. 4.360.12 (Pergam.): pf. τέτιμαι, part. τετιμένος (v. infr.). [In pres. and impf. Hom. uses both ῑ (sts. even in thesi before a long syll., Od. 14.84 , 22.414 ) and ῐ, e.g. τῐέσκετο Il. 4.46 , τῐω ib. 257 , 9.378 (but τῑω ib. 238 , al.); τειόμενοι is written in Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); always short in Trag.: in fut., aor., and pf. Pass. ῑ always, v. fin.]:— poet. Verb, used like τιμάω , honour, revere, of the bearing of men towards gods, οὐδέ τι τίει ἀνέρας οὔδε θεούς (sc. Ἕκτωρ) Il. 9.238 ; ὅτε με βροτοὶ οὔ τι τίουσιν, says Poseidon, Od. 13.129 , etc.; also of the gods towards men, ὃν ἀθάνατοί περ ἔτισαν (sc. Ἀχιλλέα) Il. 9.110 , cf. 1.508 ; ὁ πόντιος Ὀρσοτρίαινά νιν περίαλλα βροτῶν τίεν Pi. Pae. 9.48 (so in Med., Ζεὺς τίεται αὐτήν Hes. l.c.); but more freq. of the respect paid by men to other men, kings, friends, guests, etc., ὅν τ’ ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ Il. 5.467 , cf. 9.142 ; οἵ σε θεὸν ὣς τίσους' ib. 303 ; ἶσον γάρ σε θεῷ τίσουσιν Ἀχαιοί ib. 603 ; ὁ δέ μιν τίεν ἶσα τέκεσσι 13.176 , cf. 15.439 ; ὃν Τρῶες ὁμῶς Πριάμοιο τέκεσσι τῖον 5.536 ; ἄριστον Ἀχαιῶν οὐδὲν ἔτισας 1.244 ; οὐδέ με τυτθὸν ἔτισεν ib. 354 ; τ. ξεῖνον Od. 15.543 ; τ. τινὰ φιλότητι Il. 9.631 ; opp. ἀτιμάω, ib. 110 , Od. 16.306 , 20.132 ; also of things, θεοὶ δίκην τίουσι they honour right, 14.84 :— Pass., θεὸς δ’ ὣς τίετο δήμῳ Il. 5.78 , etc.; τιοίμην δ’ ὡς τίετ’ Ἀθηναίη 8.540 , 13.827 ; τάων μοι περὶ κῆρι τιέσκετο Ἴλιος ἱρή 4.46 : esp. pf. part. Pass. τετιμένος honoured, of persons, οὔτε θεοῖσι τετιμένος οὔτε βροτοῖσιν 24.533 , cf. Hes. Th. 415 ; λαοῖσι τ. Od. 13.28 , etc.:—also in Trag. (never in S.), but only pres. and impf. in this sense, the other tenses being supplied from τιμάω, πόλις .. δαίμονας τίει A. Th. 77 ; θεοὺς αἰεὶ τίοιεν .. βουθύτοισι τιμαῖς Id. Supp. 705 (lyr.); Ἑρμᾶν .. τίομεν Id. Fr. 273 (hex.); τὸν θεὸν μεῖζον τίουσα τῆς ἐμῆς ἔχθρας E. Heracl. 1013 ; of persons, ὅσον τότ’ Οἰδίπουν τίον A. Th. 775 (lyr.); τίειν γυναῖκα Id. Ag. 259 ; of things, τ. νίκην, βρότεα, ib. 942 , Eu. 171 (lyr.); μέλος τ. honour (i.e. sing) the strain, Id. Ag. 706 (lyr.):— Pass., τίεσθαι δ’ ἀξιώτατος βροτῶν ib. 531 .

II). = τιμάω 11 , value, rate, τὸν δὲ [τρίποδα] δυωδεκάβοιον .. τῖον Ἀχαιοί they valued it at twelve steers' worth, Il. 23.703 ; τίον δέ ἑ τεσσαράβοιον valued her at four steers' worth, ib. 705 ; τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ (v. κάρ) 9.378 ; λόγων τείσομεν ἔργα κρείσσω Philic. l.c. (Root τῑ-, cf. τῑ-μή, πολύ-τῑ-τος: I.- E. q[uglide]ī- (full grade q[uglide]ēy-) 'revere, honour', cf. Skt. cāyati 'respect', cāyús 'showing respect': not cogn. with τίνω or τίνυμαι (τείνυμαι): the fut. and aor. τίσω ἔτισα are so written in codd. whether they belong to τίω or to τίνω; this spelling is wrong for the fut. and aor. of τίνω (q.v.), but may be right for the fut. and aor. of τίω, if τείσομεν in Philic. l.c. is an error; the pr. names beginning with Τεις- may all be derived fr. τίνω.)