A). s.v. βοῦς ἕβδομος ): τέμνω is f.l. in Pi. P. 3.68 and v.l. in O. 13.57 , cf. τάμνω ib. 12.6 , B. 5.17 , 16.4 , but is the only Att. pres., Th. 3.26 , IG 12.76.56 , etc. (v. also τμήγω): Iterat. τέμνεσκον A.R. 1.1215 , Q.S. 6.217 : fut. τεμῶ E. Ba. 493 , Th. 1.82 , etc.; Ion. τεμέω Hp. Jusj. : aor. Ion. and Dor. ἔτᾰμον, Ep. τάμον, Il. 3.292 , al., SIG 4.10 (Cyzicus, vi B.C.), Pi. N. 3.33 , Hdt. 7.132 ; Ep. inf. ταμέειν Il. 19.197 ; Att. ἔτεμον Th. 6.7 , IG 22.1666A8 , etc.: pf. τέτμηκα Arist. SE 178a21 ,(ἀπο-) Pl. Men. 85a ; Dor. 3 sg. τετμάκει Archim. Con.Sph. 22 , 26 ; Ion. and Ep. part. (in pass. sense) τετμηώς A.R 4.156 :— Med., fut. τεμοῦμαι (ὑπο-) Ar. Eq. 291 (lyr.), X. Cyr. 1.4.19 , etc.: aor. ἐταμόμην, inf. ταμέσθαι Il. 9.580 ; Att. ἐτεμόμην Pl. Plt. 280d (ἀπ-), Luc. Pr.Im. 24 :— Pass., fut. τμηθήσομαι Arist. LI 968b17 ; Dor. τμα- Archim. Aequil. 2.2 ; also τετμήσομαι Philostr. VA 4.24 ,(ἐκ-) Pl. R. 564c : aor. ἐτμήθην E. Tr. 480 , Th. 2.18 , etc.; Dor. ἐτμα- Archim. Con.Sph. 11 : pf. τέτμημαι Od. 17.195 , Th. 3.26 , etc.; Dor. τετμα- Archim. Con.Sph. 12 ( τετμη- Pi. I. 6(5).22 codd.):—cut, in Hom. and elsewhere usu. of particular kinds of cutting (v. infr.); generally, ὀδόντας οἵους τέμνειν fit for cutting, X. Mem. 1.4.6 ; τοιοῦτον τμῆμα τέμνεται τὸ τεμνόμενον, οἷον τὸ τέμνον τέμνει; Pl. Grg. 476d .

2). cut, wound, maim, ἀλλήλων ταμέειν χρόα χαλκῷ Il. 13.501 , 16.761 ; πρὸς δέρην τ. wound her in the neck, A. Eu. 592 ; οἱ στενοὶ (sc. τελαμῶνες) τέμνουσι narrow bandages cut the patient, Sor. 1.83 .

3). of a surgeon, cut, ἐκ μηροῦ τ. βέλος Il. 11.844 ; τ. τὰν κοιλίαν IG 42(1).122.40 (Epid., iv B.C.); τὴν χεῖρα (in blood-letting) Gal. 16.810 : abs., use the knife, as opp. to cautery (κάειν) , ἤτοι κέαντες ἢ τεμόντες A. Ag. 849 , cf. X. An. 5.8.18 , Pl. Grg. 456b , 480c , 521e , etc.:— Pass., to be operated upon, Hp. Aph. 7.44 , Pl. Grg. 479a .

4). cut, castrate, ἐρίφους, βοῦν, κάπρον, Hes. Op. 786 , 791 ; of men, Luc. Syr. D. 15 .

5). prune vines, LXX Le. 25.3 , cf. Is. 5.6 ( Pass.); cut, i.e. gather, herbs, Dsc. 3.132 ( Pass.).

II). cut up, cut to pieces, of animals, Il. 9.209 ; τ. μελεϊστί, διὰ μελεϊστί, κατὰ μέλη, 24.409 , Od. 9.291 , Pi. O. 1.49 ; τ. ἰχθῦς Hdt. 2.65 , cf. 3.42 , etc.:— Med., ταμνομένους κρέα πολλά Od. 24.364 .

b). slaughter, sacrifice, ταμέειν Διί τ’ Ἠελίῳ τε Il. 19.197 ; σφάγια τ. E. Supp. 1196 :— Pass., σφάγια τέμνεται Id. Heracl. 400 .

2). ὅρκια τάμνειν sacrifice in attestation of an oath, and hence, take solemn oaths, Il. 2.124 , Od. 24.483 , etc. (also in late Prose, as Plb. 21.24.3 , 21.32.15 , al.); Φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες Il. 3.73 , etc.; θάνατόν νύ τοι ὅρκῑ ἔταμνον I made a truce which was death to thee, 4.155 ; ἐπὶ τούτοισι τ. ὅρκιον on these terms, Hdt. 7.132 ; without ὅρκιον, τ. τισὶ μένειν τὸ ὅρκιον make a covenant that .., Id. 4.201 ; also σπονδὰς τέμωμεν E. Hel. 1235 ; ἆρα φίλιά μοι τεμεῖ; Id. Supp. 376 (lyr.):— Med., of two parties, ὅρκια τάμνεσθαι Hdt. 4.70 .

3). φάρμακον τέμνειν cut or chop up a plant for purposes of medicine or witchcraft, Pl. Lg. 836b : metaph., ib. 919b , Ep. 353e : hence πόρον or ἄκος τέμνειν contrive a means or remedy, A. Supp. 807 (lyr., dub.l.), E. Andr. 121 (lyr.).

4). divide, of a river, μέσην τ. Λιβύην cut it in twain, Hdt. 2.33 , cf. E. El. 411 ; of a mountain-chain, D.P. 340 , 890 ; τ. δίχα cleave in two, Pl. Smp. 190d :- Med., ἑπτὰ μέρη τεμόμενος having divided it into seven parts, Id. Lg. 695c :— Pass., γραμμὴ δίχα τετμημένη Id. R. 509d ; τετμημένος ἐξ ἑνὸς δύο cut from one into two, Id. Smp. 191d .

b). διὰ τῆς δριμυφαγίας εἰ καὶ τὸ πάχος τέμνοιτο τοῦ γάλακτος were to be diluted, thinned, Sor. 1.98 ; ἡ τῆς πτισάνης [ὕλη] τ. καὶ ὑγραίνει τὰ τῆς ἀναπτύσεως δεόμενα Gal. 15.507 , cf. 6.352 , 14.742 ; τέμνειν καὶ λεπτύνειν τὰ παχέα τῶν ὑγρῶν Id. 6.760 , cf. Vict.Att. 1 , al.

5). divide logically, τ. δίχα Pl. Phlb. 49a , Plt. 287b ; τ. τὸν ἀριθμὸν ἀρτίῳ καὶ περιττῷ into even and odd, ib. 262e , cf. 266e , al.; εἰς δύο μέρη τέμνουσι [τὴν πραγματείαν] Sor. 1.1 :— Pass., διχῇ τέμνεσθαι Pl. Sph. 223c .

III). cut off, sever ἐκ κεφαλέων τρίχας Il. 3.273 ; κεφαλὴν ἀπὸ δειρῆς 18.177 ; δρακόντοιν κάρα A. Ch. 1047 , cf. S. Ph. 619 ; λαιμούς τινος Ar. Av. 1560 ; πλόκον, φόβας, βόστρυχον, S. Aj. 1179 , El. 449 , 901 ( Pass.), etc.; τράχηλον σώματος χωρίς E. Ba. 241 ; Ὕδραν τ. Pl. R. 426e : with double acc., ἐρινεὸν ὀξέϊ χαλκῷ τάμνε νέους ὄρπηκας cut the branches off the fig-tree, Il. 21.38 (ἐρινεοῦ cj. Agar):— Pass., τρίχας ἐτμήθην had them cut off, E. Tr. 480 .

2). part off, mark off, τέλσον ἀρούρης Il. 13.707 ; τέμενος 6.194 ; so in Med., 9.580 ; also τάμνοντ’ ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας they cut them off, surrounded them, 18.528 .

IV). cut down, fell, of trees and timber, δένδρεα, δρῦς, φιτρούς, 11.88 , 23.119 , Od. 12.11 , etc.; δοῦρα Hes. Op. 807 ; τίς .. ἔτεμε τὰν δακρυόεσσαν Ἰλίῳ πεύκαν; E. Hel. 231 (lyr.); τ. ὕλην Th. 2.98 ; τ. ξύλα ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνος ib. 75 ; χάρακας ἐκ τοῦ τεμένους Id. 3.70 :— Pass., [ μελίη] χαλκῷ ταμνομένη Il. 13.180 ; ῥόπαλον τετμημένον Od. 17.195 ; ἡ ὕλη ἡ τετμ. the felled timber, D. 42.30 :— Med., δοῦρα τάμνεσθαι fell oneself timber, Od. 5.243 , cf. Hdt. 5.82 , E. Hec. 634 (lyr.).

2). λίθον τ. hew or quarry it, IG 12.76.56 , cf. 22.1666A8 , 42(1).102.41 , al. (Epid., iv B.C.), Pl. Criti. 116a , PPetr. 2p.6 (iii B.C.), D.S. 5.13 ; τ. μέταλλον open or work a mine, Hyp. Eux. 35 ( Pass.):— Med., λίθους τάμνεσθαι have them wrought or hewn, Hdt. 1.186 .

3). cut down for purposes of destruction, γῆς τ. βλαστήματα E. Hec. 1204 ; τ. τὸν σῖτον X. Mem. 2.1.13 ; also τ. τὴν γῆν lay waste the country by felling the fruit-trees, cutting the corn, etc., Hdt. 9.86 , cf. Th. 2.19 , 55 , And. 3.8 ( Pass.); τῆς γῆς ἔτεμον οὐ πολλήν Th. 6.7 : c. partit. gen., τῆς γῆς τ. waste part of it, Id. 1.30 , 2.56 :— Pass., ib. 18 , 20 .

V). cut into shape, δέρμα βόειον Od. 14.24 ; ἱμάντας ἐκ τοῦ δέρματος Hdt. 5.25 :— Med., νομέας ταμόμενοι Id. 1.194 .

VI). cut lengthwise, τ. γῆν, ἄρουραν, plough it, Sol. 13.47 , A. Fr. 196 .

2). τ. ὁδόν cut or make a road, τ. ὁδοὺς εὐθείας Th. 2.100 ; τ. διάπλους ἐκ τῶν διωρύχων Pl. Criti. 118e ; τάφρον τεμέσθαι PHal. 1.107 (iii B.C.); ὁ τέμνων (sc. τὴν τάφρον) ib. 110 : metaph., ὀχετοὺς ἐπὶ τὸν πλεύμονα ἔτεμον carried channels or ducts to the lungs, Pl. Ti. 70d , cf. 77c ; οὐκ .. ἐγὼ πρῶτος ταύτην ἐτεμόμην τὴν ὁδόν Luc. Pr.Im. 24 :— Pass., μυρίαι τέτμηνται κέλευθοι Pi. I. 6(5).22 ; οὐ τετμημένων [τῶν] ὁδῶν Hdt. 4.136 , etc.

b). make one's way, advance, ὦ τὴν ἐν ἄστροις .. τέμνων ὁδὸν .. Ἥλιε E. Ph. 1 ; διὰ μέσου .. αἰθέρος τέμνων κέλευθον Ar. Th. 1100 ; τὴν μεσόγαιαν τ. τῆς ὁδοῦ take the inland road, strike through the interior, Hdt. 7.124 , 9.89 : metaph., μέσον τι τέμνειν hold a middle course, Pl. Prt. 338a ; τὴν μέσην τ. Plu. 2.7b ; μέσον τινὰ [βίον] τ. Pl. Lg. 793a ; βιότοιο τ. τρίβον AP 9.359 ( Posidipp. or Pl.Com.), 360 ( Metrod.): abs., make one's way, A.R. 2.1244 , 4.771 .

3). of ships, cut through the waves, plough the sea, τ. πέλαγος μέσον, κύματα θαλάσσης, Od. 3.175 , 13.88 , cf. Pi. P. 3.68 : metaph., ψεύδη .. τάμνοισαι κυλίνδοντ’ ἐλπίδες men's hopes are tossed about as they cut through the sea of lies, Id. O. 12.6 : of birds, αἰθέρος αὔλακα τ. cleave the air, Ar. Av. 1400 , cf. h.Cer. 383 , E. Epigr. 2 .

VII). cut short, bring to a crisis or decision, μαχᾶν τ. τέλος Pi. O. 13.57 ; κίνδυνον τ. σιδάρῳ E. Heracl. 758 (lyr.); λόγῳ τὰ διάφορα τεμεῖν Lib. Or. 18.164 ; τὰς δίκας τ. Cod.Just. 3.1.12 , cf. 2.12.27.2 , al.

VIII). ταμών metaph.for ἀρύσας, Emp. 143 . (Cf.Slovenian τνèμ τéęτι 'to hack', Ir. tamnaim 'I mutilate'.)