σύνθρονος
σύνθρονος, ον,
A). enthroned with, σύνθρονος Ἡφαίστῳ Orac. ap. Peregr. 29 , cf. OGI 383.60 (Nemrud Dagh, i B.C.), , etc.; 16.92 ς. τέρμασιν εὐμαθίας AP 12.257.8 ( ): c. gen., ς. τῶν ἐν Αἰγύπτῳ θεῶν IG 14.961 (Rome), cf. ; 1.136 ς. Δίκης, of a Roman proconsul, Supp.Epigr. 4.467.6 (Didyma, iii A.D.): abs., ς. Δίκη AP 9.445 ( Aeg.).