View word page
con-cumbo
con-cumbo, cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n. Lit., to lie together, lie in numbers (very rare): Evandri profugae concubuere boves, Prop. 4 (5), 1, 4.— To lie with (for sexual intercourse). In tempp. pres. (rare). With dat.: Cinyrae. Ov. M. 10, 338.— Absol.: concumbunt Graece, Juv. 6, 191: dicet ... quibus verbis concumbat quaeque, id. 6, 406: mulier oppressa concumbenti nullā voluntate consenserit, Aug. Civ. Dei, 1, 19.— In tempp. perf. (referred by some to a present concubo, which is not found). With cum: num aiunt (Eam) tecum post duobus concubuisse mensibus, Ter. Hec. 3, 3, 33; Cic. Fat. 13, 30: cum viro, id. Inv. 1, 29, 44: cum matre, Ov. M. 7, 386: cum vestris viris, id. A. A. 3, 522; Dig. 1, 6, 6.— With dat.: Egeriam justo concubuisse Numae, Ov. Am. 2, 17, 18: nudae deae, Prop. 2 (3), 15, 16.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
con-cumbo
Headword (normalized):
con-cumbo
Headword (normalized/stripped):
con-cumbo
Intro Text:
con-cumbo, cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n. Lit., to lie together, lie in numbers (very rare): Evandri profugae concubuere boves, Prop. 4 (5), 1, 4.— To lie with (for sexual intercourse). In tempp. pres. (rare). With dat.: Cinyrae. Ov. M. 10, 338.— Absol.: concumbunt Graece, Juv. 6, 191: dicet ... quibus verbis concumbat quaeque, id. 6, 406: mulier oppressa concumbenti nullā voluntate consenserit, Aug. Civ. Dei, 1, 19.— In tempp. perf. (referred by some to a present concubo, which is not found). With cum: num aiunt (Eam) tecum post duobus concubuisse mensibus, Ter. Hec. 3, 3, 33; Cic. Fat. 13, 30: cum viro, id. Inv. 1, 29, 44: cum matre, Ov. M. 7, 386: cum vestris viris, id. A. A. 3, 522; Dig. 1, 6, 6.— With dat.: Egeriam justo concubuisse Numae, Ov. Am. 2, 17, 18: nudae deae, Prop. 2 (3), 15, 16.
IDX:
9954
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n9942
Key:
concumbo

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "con-cumbo, cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n.  Lit., to lie together, lie in numbers (very rare): Evandri profugae concubuere boves, Prop. 4 (5), 1, 4.— To lie with (for sexual intercourse).  In tempp. pres. (rare).  With dat.: Cinyrae. Ov. M. 10, 338.— Absol.: concumbunt Graece, Juv. 6, 191: dicet ... quibus verbis concumbat quaeque, id. 6, 406: mulier oppressa concumbenti nullā voluntate consenserit, Aug. Civ. Dei, 1, 19.— In tempp. perf. (referred by some to a present concubo, which is not found).  With cum: num aiunt (Eam) tecum post duobus concubuisse mensibus, Ter. Hec. 3, 3, 33; Cic. Fat. 13, 30: cum viro, id. Inv. 1, 29, 44: cum matre, Ov. M. 7, 386: cum vestris viris, id. A. A. 3, 522; Dig. 1, 6, 6.— With dat.: Egeriam justo concubuisse Numae, Ov. Am. 2, 17, 18: nudae deae, Prop. 2 (3), 15, 16.\n",
  "key": "concumbo",
  "type": "main"
}