View word page
concĭtātĭo
concĭtātĭo, ōnis, f. concito, lit., a hastening, quick movement: remorum, Liv. 44, 28, 10.— Trop. In gen., an exciting or rousing up; esp., of the passions, an emotion of mind, affection, passion (in good prose; most freq. in Cic. and Quint.): sapientem ab omni concitatione animi, quam perturbationem voco, semper vacare, Cic. Tusc. 5, 16, 48; cf.: concitationes vehementiores animi, id. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39: quaedam animi, id. Div. 1, 18, 34: animorum (i. e. ira), Liv. 9, 7, 10: mentis, Cic. Div. 2, 11, 27; and absol., Quint. 1, 11, 12; 2, 8, 11; 7, 4, 31; 10, 1, 114; 11, 3, 146 (opp. misericordia), id. 1, 10, 25.— Concr., a sedition, a tumult: plebei contra patres concitatione et seditione nuntiatā, Cic. Brut. 14, 56; cf. crebrae (multitudinis), Caes. B. C. 3, 106 fin.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
concĭtātĭo
Headword (normalized):
concĭtātĭo
Headword (normalized/stripped):
concitatio
Intro Text:
concĭtātĭo, ōnis, f. concito, lit., a hastening, quick movement: remorum, Liv. 44, 28, 10.— Trop. In gen., an exciting or rousing up; esp., of the passions, an emotion of mind, affection, passion (in good prose; most freq. in Cic. and Quint.): sapientem ab omni concitatione animi, quam perturbationem voco, semper vacare, Cic. Tusc. 5, 16, 48; cf.: concitationes vehementiores animi, id. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39: quaedam animi, id. Div. 1, 18, 34: animorum (i. e. ira), Liv. 9, 7, 10: mentis, Cic. Div. 2, 11, 27; and absol., Quint. 1, 11, 12; 2, 8, 11; 7, 4, 31; 10, 1, 114; 11, 3, 146 (opp. misericordia), id. 1, 10, 25.— Concr., a sedition, a tumult: plebei contra patres concitatione et seditione nuntiatā, Cic. Brut. 14, 56; cf. crebrae (multitudinis), Caes. B. C. 3, 106 fin.
IDX:
9862
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n9850
Key:
concitatio

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "concĭtātĭo, ōnis, f. concito, lit., a hastening, quick movement: remorum, Liv. 44, 28, 10.— Trop.  In gen., an exciting or rousing up; esp., of the passions, an emotion of mind, affection, passion (in good prose; most freq. in Cic. and Quint.): sapientem ab omni concitatione animi, quam perturbationem voco, semper vacare, Cic. Tusc. 5, 16, 48; cf.: concitationes vehementiores animi, id. Q. Fr. 1, 1, 13, § 39: quaedam animi, id. Div. 1, 18, 34: animorum (i. e. ira), Liv. 9, 7, 10: mentis, Cic. Div. 2, 11, 27; and absol., Quint. 1, 11, 12; 2, 8, 11; 7, 4, 31; 10, 1, 114; 11, 3, 146 (opp. misericordia), id. 1, 10, 25.— Concr., a sedition, a tumult: plebei contra patres concitatione et seditione nuntiatā, Cic. Brut. 14, 56; cf. crebrae (multitudinis), Caes. B. C. 3, 106 fin.\n",
  "key": "concitatio",
  "type": "main"
}