View word page
con-cinnus
con-cinnus, a, um, adj. etym. dub.; acc. to Non. p. 43, 21, and p. 59, 30, from cinnus, fitly, skilfully put together or joined, well adjusted, beautiful (class.; esp. freq. in Cic. of discourse). Object. Prop.: sat edepol concinna est (virgo) facie, Plaut. Pers. 4, 3, 77: Samos ( = venusta, elegans), pretty, Hor. Ep. 1, 11, 2: tectorium, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 1: helicis folia angulosa et concinniora (for εὐρυθμότερα, in Theophr. H. P. 3, 18), Plin. 16, 34, 62, § 148: heluo, elegant, Cic. Pis. 10, 22.— Trop., of discourse, beautiful, elegant, polishcd, neat, striking, etc.: (oratio) concinna, distincta, ornata, festiva, etc., Cic. de Or. 3, 25, 100: sententiae non tam graves et severae quam concinnae et venustae, id. Brut. 95, 325; cf.: concinnae sententiae (opp. probabiles), id. Or. 19, 65; and: concinnae acutaeque sententiae, id. Brut. 78, 272: versus, Hor. Ep. 2, 1, 74: sermo, id. S. 1, 10, 23: reditus ad rem aptus et concinnus, Cic. de Or. 3, 53, 203: transgressio verborum, id est hyperbaton, Quint. 9, 3, 91.— Transf. to the person: alii in eādem jejunitate concinniores, id est, faceti, florentes etiam et leviter ornati, Cic. Or. 6, 20; Nep. Epam. 5, 1: concinnus et elegans Aristo, Cic. Fin. 5, 5, 13; cf. also of the painter Nicophanes: elegans et concinnus (pictor), Plin. 35, 10, 36, § 111. — Subject. ( = commodus, II.): concinnus alicui, suited to, fit, appropriate for; of persons, suiting one's self to, courteous, pleasing, etc. (rare): viris Venus ut concinnior esset, * Lucr. 4, 1276: concinnus amicis, Hor. S. 1, 3, 50.—* Concinnum est = commodum est: age, age, ut tibi maxime concinnum est, it is pleasing, agreeable, Plaut. Mil. 4, 2, 33.—Adv. In the form concinnē, fitly, beautifully: concinne et lepide vestita, Plaut. Ep. 2, 2, 38. —Of discourse, elegantly, neatly, etc., Cic. de Or. 2, 19, 81; id. N. D. 2, 27, 69; id. Rosc. Com. 16, 49.—Comp.: eloqui, Aus. Grat. Act. ad Gratian. 8: saliunt aquae, Fronto de Orat. 1, p. 242 Mai.—Sup. of the adj. and adv. apparently not in use.— In the form concinnĭter, Gell. 18, 2.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
con-cinnus
Headword (normalized):
con-cinnus
Headword (normalized/stripped):
con-cinnus
Intro Text:
con-cinnus, a, um, adj. etym. dub.; acc. to Non. p. 43, 21, and p. 59, 30, from cinnus, fitly, skilfully put together or joined, well adjusted, beautiful (class.; esp. freq. in Cic. of discourse). Object. Prop.: sat edepol concinna est (virgo) facie, Plaut. Pers. 4, 3, 77: Samos ( = venusta, elegans), pretty, Hor. Ep. 1, 11, 2: tectorium, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 1: helicis folia angulosa et concinniora (for εὐρυθμότερα, in Theophr. H. P. 3, 18), Plin. 16, 34, 62, § 148: heluo, elegant, Cic. Pis. 10, 22.— Trop., of discourse, beautiful, elegant, polishcd, neat, striking, etc.: (oratio) concinna, distincta, ornata, festiva, etc., Cic. de Or. 3, 25, 100: sententiae non tam graves et severae quam concinnae et venustae, id. Brut. 95, 325; cf.: concinnae sententiae (opp. probabiles), id. Or. 19, 65; and: concinnae acutaeque sententiae, id. Brut. 78, 272: versus, Hor. Ep. 2, 1, 74: sermo, id. S. 1, 10, 23: reditus ad rem aptus et concinnus, Cic. de Or. 3, 53, 203: transgressio verborum, id est hyperbaton, Quint. 9, 3, 91.— Transf. to the person: alii in eādem jejunitate concinniores, id est, faceti, florentes etiam et leviter ornati, Cic. Or. 6, 20; Nep. Epam. 5, 1: concinnus et elegans Aristo, Cic. Fin. 5, 5, 13; cf. also of the painter Nicophanes: elegans et concinnus (pictor), Plin. 35, 10, 36, § 111. — Subject. ( = commodus, II.): concinnus alicui, suited to, fit, appropriate for; of persons, suiting one's self to, courteous, pleasing, etc. (rare): viris Venus ut concinnior esset, * Lucr. 4, 1276: concinnus amicis, Hor. S. 1, 3, 50.—* Concinnum est = commodum est: age, age, ut tibi maxime concinnum est, it is pleasing, agreeable, Plaut. Mil. 4, 2, 33.—Adv. In the form concinnē, fitly, beautifully: concinne et lepide vestita, Plaut. Ep. 2, 2, 38. —Of discourse, elegantly, neatly, etc., Cic. de Or. 2, 19, 81; id. N. D. 2, 27, 69; id. Rosc. Com. 16, 49.—Comp.: eloqui, Aus. Grat. Act. ad Gratian. 8: saliunt aquae, Fronto de Orat. 1, p. 242 Mai.—Sup. of the adj. and adv. apparently not in use.— In the form concinnĭter, Gell. 18, 2.
IDX:
9848
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n9836
Key:
concinnus

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "con-cinnus, a, um, adj. etym. dub.; acc. to Non. p. 43, 21, and p. 59, 30, from cinnus, fitly, skilfully put together or joined, well adjusted, beautiful (class.; esp. freq. in Cic. of discourse).  Object.  Prop.: sat edepol concinna est (virgo) facie, Plaut. Pers. 4, 3, 77: Samos ( = venusta, elegans), pretty, Hor. Ep. 1, 11, 2: tectorium, Cic. Q. Fr. 3, 1, 1, § 1: helicis folia angulosa et concinniora (for εὐρυθμότερα, in Theophr. H. P. 3, 18), Plin. 16, 34, 62, § 148: heluo, elegant, Cic. Pis. 10, 22.— Trop., of discourse, beautiful, elegant, polishcd, neat, striking, etc.: (oratio) concinna, distincta, ornata, festiva, etc., Cic. de Or. 3, 25, 100: sententiae non tam graves et severae quam concinnae et venustae, id. Brut. 95, 325; cf.: concinnae sententiae (opp. probabiles), id. Or. 19, 65; and: concinnae acutaeque sententiae, id. Brut. 78, 272: versus, Hor. Ep. 2, 1, 74: sermo, id. S. 1, 10, 23: reditus ad rem aptus et concinnus, Cic. de Or. 3, 53, 203: transgressio verborum, id est hyperbaton, Quint. 9, 3, 91.— Transf. to the person: alii in eādem jejunitate concinniores, id est, faceti, florentes etiam et leviter ornati, Cic. Or. 6, 20; Nep. Epam. 5, 1: concinnus et elegans Aristo, Cic. Fin. 5, 5, 13; cf. also of the painter Nicophanes: elegans et concinnus (pictor), Plin. 35, 10, 36, § 111. — Subject. ( = commodus, II.): concinnus alicui, suited to, fit, appropriate for; of persons, suiting one's self to, courteous, pleasing, etc. (rare): viris Venus ut concinnior esset, * Lucr. 4, 1276: concinnus amicis, Hor. S. 1, 3, 50.—* Concinnum est = commodum est: age, age, ut tibi maxime concinnum est, it is pleasing, agreeable, Plaut. Mil. 4, 2, 33.—Adv.  In the form concinnē, fitly, beautifully: concinne et lepide vestita, Plaut. Ep. 2, 2, 38. —Of discourse, elegantly, neatly, etc., Cic. de Or. 2, 19, 81; id. N. D. 2, 27, 69; id. Rosc. Com. 16, 49.—Comp.: eloqui, Aus. Grat. Act. ad Gratian. 8: saliunt aquae, Fronto de Orat. 1, p. 242 Mai.—Sup. of the adj. and adv. apparently not in use.— In the form concinnĭter, Gell. 18, 2.\n",
  "key": "concinnus",
  "type": "main"
}