concessus
            
          
          concessus, ūs, m. concedo, a permitting, conceding, concession, permission, leave (in good prose, but used only in abl. sing.): Caesaris concessu, Caes. B. G. 7, 20: datur concessu omnium huic aliquis ludus aetati, Cic. Cael. 12, 28: concessu et beneficio illius, id. Fam. 4, 6, 3: concessu et munere deorum, id. Tim. 14 fin.: ipsorum inter ipsos, id. Brut. 21, 84: fratrum, Tac. A. 12, 44.
          
         
        
          
          
            Headword (normalized):
            concessus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            concessus
           
          
            Intro Text:
            concessus, ūs, m. concedo, a permitting, conceding, concession, permission, leave (in good prose, but used only in abl. sing.): Caesaris concessu, Caes. B. G. 7, 20: datur concessu omnium huic aliquis ludus aetati, Cic. Cael. 12, 28: concessu et beneficio illius, id. Fam. 4, 6, 3: concessu et munere deorum, id. Tim. 14 fin.: ipsorum inter ipsos, id. Brut. 21, 84: fratrum, Tac. A. 12, 44.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n9797
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "concessus, ūs, m. concedo, a permitting, conceding, concession, permission, leave (in good prose, but used only in abl. sing.): Caesaris concessu, Caes. B. G. 7, 20: datur concessu omnium huic aliquis ludus aetati, Cic. Cael. 12, 28: concessu et beneficio illius, id. Fam. 4, 6, 3: concessu et munere deorum, id. Tim. 14 fin.: ipsorum inter ipsos, id. Brut. 21, 84: fratrum, Tac. A. 12, 44.\n",
  "key": "concessus2",
  "type": "main"
}