commĭnātĭo
commĭnātĭo, ōnis, f. id., a threatening, menacing (rare, but in good prose): orationis tamquam armorum, * Cic. de Or. 3, 54, 206 (cf. Quint. 9, 1, 33): taurorum, Plin. 8, 45, 70, § 181; Dig. 26, 7, 7, § 7.—In plur.: imperiosae, Tiro ap. Gell. 7, 3, 13: Hannibalis, Liv. 26, 8, 3: Tiberii, Suet. Tib. 37.
No short def.
Headword (normalized):
commĭnātĭo
Headword (normalized/stripped):
comminatio
Intro Text:
commĭnātĭo, ōnis, f. id., a threatening, menacing (rare, but in good prose): orationis tamquam armorum, * Cic. de Or. 3, 54, 206 (cf. Quint. 9, 1, 33): taurorum, Plin. 8, 45, 70, § 181; Dig. 26, 7, 7, § 7.—In plur.: imperiosae, Tiro ap. Gell. 7, 3, 13: Hannibalis, Liv. 26, 8, 3: Tiberii, Suet. Tib. 37.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n9374
No citations.
{
"content": "commĭnātĭo, ōnis, f. id., a threatening, menacing (rare, but in good prose): orationis tamquam armorum, * Cic. de Or. 3, 54, 206 (cf. Quint. 9, 1, 33): taurorum, Plin. 8, 45, 70, § 181; Dig. 26, 7, 7, § 7.—In plur.: imperiosae, Tiro ap. Gell. 7, 3, 13: Hannibalis, Liv. 26, 8, 3: Tiberii, Suet. Tib. 37.\n",
"key": "comminatio",
"type": "main"
}