col-līdo (
            
          
          col-līdo (conl-), līsi, līsum, 3, v. a. laedo, to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).  Prop.: umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit, Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532: collidere manus, to clap, Quint. 2, 12, 10: dentes colliduntur, chatter, Sen. Ep. 11, 2: anulus ut fiat, primo colliditur aurum, Ov. A. A. 3, 221: mare inter se navigia collidit, Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16: amnis uterque colliditur, id. 8, 9, 8: silvam sibi, Manil. 1, 855: argentum factum, si fractum vel collisum est, etc., bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised: argentea vasa collisa, Cic. Phil. 2, 29, 73: corpus, Cels. 5, 26, 23: nasus, Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.: collisa, bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. — Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.): ambitiosa pios collidit gloria fratres, Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7: collisa inter se duo rei publicae capita, Vell. 2, 52, 3: si binae (consonantes) collidantur, come in contact, Quint. 9, 4, 37: colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae, conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            col-līdo (
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            col-lido (
           
          
            Intro Text:
            col-līdo (conl-), līsi, līsum, 3, v. a. laedo, to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).  Prop.: umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit, Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532: collidere manus, to clap, Quint. 2, 12, 10: dentes colliduntur, chatter, Sen. Ep. 11, 2: anulus ut fiat, primo colliditur aurum, Ov. A. A. 3, 221: mare inter se navigia collidit, Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16: amnis uterque colliditur, id. 8, 9, 8: silvam sibi, Manil. 1, 855: argentum factum, si fractum vel collisum est, etc., bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised: argentea vasa collisa, Cic. Phil. 2, 29, 73: corpus, Cels. 5, 26, 23: nasus, Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.: collisa, bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. — Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.): ambitiosa pios collidit gloria fratres, Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7: collisa inter se duo rei publicae capita, Vell. 2, 52, 3: si binae (consonantes) collidantur, come in contact, Quint. 9, 4, 37: colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae, conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n9068
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "col-līdo (conl-), līsi, līsum, 3, v. a. laedo, to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).  Prop.: umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit, Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532: collidere manus, to clap, Quint. 2, 12, 10: dentes colliduntur, chatter, Sen. Ep. 11, 2: anulus ut fiat, primo colliditur aurum, Ov. A. A. 3, 221: mare inter se navigia collidit, Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16: amnis uterque colliditur, id. 8, 9, 8: silvam sibi, Manil. 1, 855: argentum factum, si fractum vel collisum est, etc., bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised: argentea vasa collisa, Cic. Phil. 2, 29, 73: corpus, Cels. 5, 26, 23: nasus, Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.: collisa, bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. — Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.): ambitiosa pios collidit gloria fratres, Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7: collisa inter se duo rei publicae capita, Vell. 2, 52, 3: si binae (consonantes) collidantur, come in contact, Quint. 9, 4, 37: colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae, conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17.\n",
  "key": "collido",
  "type": "main"
}