admīrātĭo
            
          
          admīrātĭo, ōnis, f. admiror.  An admiring, admiration.—Absol.: tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae, Cic. Marcell. 26: qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est, id. Deiot. 34: perspicua admiratione declaratur, id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object: copiose sapienterque dicentis, Cic. Off. 2, 14: si quid fuit in isto studio admirationis, id. Mur. 25: admiratione afficiuntur ii, id. ib. 2, 10: admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus, id. N. D. 2, 48, 124 al.: cuivis inicere admirationem sui, Nep. Iph. 3: hominis admiratio, Cic. Arch. 4: admiratio viri, Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.: in magna admiratione esse, to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.: haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt, Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.— Wonder, surprise, astonishment (cf.: admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet, Cic. Phil. 10, 2; so, habere, id. Fam. 5, 12, 18: divitiarum, id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.: admiratio ancipitis sententiae, Liv. 21, 3: non sine admiratione, Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107: ut admirationem faciam populo, Vulg. Isa. 29, 14: miratus sum illam admiratione magna, ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod: (Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc., Liv. 7, 34, 12.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            admīrātĭo
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            admiratio
           
          
            Intro Text:
            admīrātĭo, ōnis, f. admiror.  An admiring, admiration.—Absol.: tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae, Cic. Marcell. 26: qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est, id. Deiot. 34: perspicua admiratione declaratur, id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object: copiose sapienterque dicentis, Cic. Off. 2, 14: si quid fuit in isto studio admirationis, id. Mur. 25: admiratione afficiuntur ii, id. ib. 2, 10: admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus, id. N. D. 2, 48, 124 al.: cuivis inicere admirationem sui, Nep. Iph. 3: hominis admiratio, Cic. Arch. 4: admiratio viri, Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.: in magna admiratione esse, to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.: haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt, Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.— Wonder, surprise, astonishment (cf.: admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet, Cic. Phil. 10, 2; so, habere, id. Fam. 5, 12, 18: divitiarum, id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.: admiratio ancipitis sententiae, Liv. 21, 3: non sine admiratione, Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107: ut admirationem faciam populo, Vulg. Isa. 29, 14: miratus sum illam admiratione magna, ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod: (Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc., Liv. 7, 34, 12.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n887
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "admīrātĭo, ōnis, f. admiror.  An admiring, admiration.—Absol.: tua divina virtus admirationis plus habet quam gloriae, Cic. Marcell. 26: qui (plausus) non numquam ipsa admiratione compressus est, id. Deiot. 34: perspicua admiratione declaratur, id. Balb. 2; id. Off. 2, 10, 36.— More freq. with gen. of object: copiose sapienterque dicentis, Cic. Off. 2, 14: si quid fuit in isto studio admirationis, id. Mur. 25: admiratione afficiuntur ii, id. ib. 2, 10: admiratio nonnulla in bestiis aquatilibus, id. N. D. 2, 48, 124 al.: cuivis inicere admirationem sui, Nep. Iph. 3: hominis admiratio, Cic. Arch. 4: admiratio viri, Liv. 9, 8; so id. 7, 34; Suet. Ner. 52 al.: in magna admiratione esse, to be greatly admired, Plin. 36, 5, 10, § 32.—In plur.: haec sunt, quae admirationes in bonis oratoribus efficiunt, Cic. de Or. 1, 33; so id. Brut. 84, 290; Vitr. 7, 13.— Wonder, surprise, astonishment (cf.: admiror, admirabilis): hoc mihi maximam admirationem movet, Cic. Phil. 10, 2; so, habere, id. Fam. 5, 12, 18: divitiarum, id. Off. 2, 20; id. de Or. 2, 62; id. Or. 3 al.: admiratio ancipitis sententiae, Liv. 21, 3: non sine admiratione, Suet. Calig. 19; so Plin. 7, 12, 10, § 56; 16, 26, 44, § 107: ut admirationem faciam populo, Vulg. Isa. 29, 14: miratus sum illam admiratione magna, ib. Apoc. 17, 6.—Also with quod: (Decium) admiratio incessit, quod nec pugnam inirent, etc., Liv. 7, 34, 12.\n",
  "key": "admiratio",
  "type": "main"
}